naberselamiabi

Şu sıralar o kadar çok yoğunum ki sınavlar bı yana hastalıklar bı yana ve ben gerçekten bu durumdan çok yoruldum. Özellikle son 1 haftadır hayat sanki apayrı bi hâle geldi. Hiç tanımıyorum dünyayı nereye gidersem gideyim yabancı kalıyorum. Konuşmayı dahi unuttum resmen. Geçen senelerde samimi olduğum insanlarla bile konuşamıyorum artık. Bişey söylüyorlar verecek cevabım yok. Sadece bakıp gülümsüyorum. Bı iki kişi tek var böyle olmadığım ama maalesef ki onlarında benden sıkıldığını hissedebiliyorum. Konuştuğumda azarlıyorlar sanki ne yaptığımı bilmiyormuşum gibi. oysa ben yaptığım her şeyin gayet güzel farkındayım ve kötü olmadıklarını da biliyorum. Ya onlar çok değişti yada kendim bile fark edemeden ben. Psikolojim mı bozuk inanın bilmiyorum ama normalde insanlar fark eder değil mi? Psikolojin bozulduysa anlarsın yada ama ben anlayamıyorum ve daha fazla etrafımdaki insanların saçma ve garip ithamlarına katlanmak istemiyorum. 
          	Belki ileride böyle düşündüğüm için kendime çok güleceğim çok iğrenç bı durum kabul ediyorum ama ben artık geleceğimide düşünmek istemiyorum. Herşeyi akışında ve şu anında yaşamak istiyorum. Yaşadığım şehirden birlikte olduğum insanlardan sıkıldım. Konuşmayı benim kesmiş olmama rağmen herkesle konuşmayı kesmekten sıkıldım. İnsanların farklı gelmesinden sıkıldım evde sürekli aynı konunun konuşulmasından sıkıldım.
          	Belki hayata daha güzel bakabilirim diye sigarayı bırakma kararı bile aldım.
          	Gerçekten sigara içmek iğrenç bişey o şeyin sana zarar verdiğini biliyorsun ama sana zarar veren şeyden vazgeçemiyorsun. Asla havalı bı durum değil onu havalı sanan ergenlerden de sıkıldım.
          	
          	Neyse umarım bu dönem bir an önce biter. Yarıyıl tatilinde captain jeon'a daha fazla bölüm çevirmeye çalışacağım ve arkadaşım donghyun ile birlikte yazdığımız "revenge Of sin" adlı ficimize daha fazla bölüm yazmaya çalışacağım. Umarım herşey daha güzel olur. Kendinize çok iyi bakın ve ne kadar geç olsa bile mutlu yıllar....

naberselamiabi

Şu sıralar o kadar çok yoğunum ki sınavlar bı yana hastalıklar bı yana ve ben gerçekten bu durumdan çok yoruldum. Özellikle son 1 haftadır hayat sanki apayrı bi hâle geldi. Hiç tanımıyorum dünyayı nereye gidersem gideyim yabancı kalıyorum. Konuşmayı dahi unuttum resmen. Geçen senelerde samimi olduğum insanlarla bile konuşamıyorum artık. Bişey söylüyorlar verecek cevabım yok. Sadece bakıp gülümsüyorum. Bı iki kişi tek var böyle olmadığım ama maalesef ki onlarında benden sıkıldığını hissedebiliyorum. Konuştuğumda azarlıyorlar sanki ne yaptığımı bilmiyormuşum gibi. oysa ben yaptığım her şeyin gayet güzel farkındayım ve kötü olmadıklarını da biliyorum. Ya onlar çok değişti yada kendim bile fark edemeden ben. Psikolojim mı bozuk inanın bilmiyorum ama normalde insanlar fark eder değil mi? Psikolojin bozulduysa anlarsın yada ama ben anlayamıyorum ve daha fazla etrafımdaki insanların saçma ve garip ithamlarına katlanmak istemiyorum. 
          Belki ileride böyle düşündüğüm için kendime çok güleceğim çok iğrenç bı durum kabul ediyorum ama ben artık geleceğimide düşünmek istemiyorum. Herşeyi akışında ve şu anında yaşamak istiyorum. Yaşadığım şehirden birlikte olduğum insanlardan sıkıldım. Konuşmayı benim kesmiş olmama rağmen herkesle konuşmayı kesmekten sıkıldım. İnsanların farklı gelmesinden sıkıldım evde sürekli aynı konunun konuşulmasından sıkıldım.
          Belki hayata daha güzel bakabilirim diye sigarayı bırakma kararı bile aldım.
          Gerçekten sigara içmek iğrenç bişey o şeyin sana zarar verdiğini biliyorsun ama sana zarar veren şeyden vazgeçemiyorsun. Asla havalı bı durum değil onu havalı sanan ergenlerden de sıkıldım.
          
          Neyse umarım bu dönem bir an önce biter. Yarıyıl tatilinde captain jeon'a daha fazla bölüm çevirmeye çalışacağım ve arkadaşım donghyun ile birlikte yazdığımız "revenge Of sin" adlı ficimize daha fazla bölüm yazmaya çalışacağım. Umarım herşey daha güzel olur. Kendinize çok iyi bakın ve ne kadar geç olsa bile mutlu yıllar....