Με αδέξια επιδεξιότητα, αφιερώνω επιστολές μου στο κενό.
Γράμμα δίπλα σε γράμμα, αφηγούμαι την πορεία του ταξιδιού μου, ένα ταξίδι σε μόνιμη φουρτούνα συναισθημάτων.
Σ' αυτό το σεντούκι μου λοιπόν, κοιμούνται οι λέξεις μου, οι λέξεις που με σώζουν, κι αυτές που μ' ελευθερώνουν.
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
Stories by Nadia Siona
Aftermath
Το ταξίδι μετά την απώλεια. Απώλεια ανθρώπων και εαυτού. Ας ελπίσουμε ο προορισμός να είναι καλύτερος από την...
Searching for you...
Αυτό είναι το ταξίδι της ψυχής μου, κυριολεκτικό και μεταφορικό.
Αυτό είναι αυτό που βρήκα εκεί και αυτό που...