Ποιήτρια, χαμένη σε μια κόλλα χαρτί. Κουρασμένη να κρατάει το στυλό. Απογοητευμένη από τους ανθρώπους, δίνω τα πάντα και στο τέλος δεν παίρνω τίποτα. Μια απαισιόδοξη έφηβη που ακούει μουσική στο μετρό. Νάγια τ΄όνομα μου.
Tumblr: mple-selhnh
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or