Ben aslında hep İzmirmişim. Değişmişim, hayatım değişmiş, hayallerim değişmiş, oturduğum sıra değişmiş ama ben İzmir olmayı hiç bırakmamışım. İzmir olmayı bıraktım zannediyormuşum. Ama onun tozlu raflar arasından çıkarıp elime aldığımda kalbimin gümbürtüsüyle İzmir olarak bir kere daha yeniden doğmuşum. Bambaşka bir insan olarak. İzmir olmayarak ama en çokta İzmir olarak.