𝔫𝔞𝔫𝔞

herkes nereye gitti (yankılı)

Arada kendimi hatırlatıyorum, kendime.

Buraya katılalı ve bazılarınızı tanıyalı 5, bangtan'ı tanıyalı 6 yıl olmuş. Zamanın bu kadar hızlı geçmesi çok korkunç 

Umarım iyisindir yıldızım❤️❤️

　　　.   　　˚　✭　 　　*　　 　　✦　　　.　　.　　　✦　˚ 　　　　 ˚　.˚　　　　　✭　.　　. 　 ˚　.　　　　 　　 　　　　
          "You don't have to be
          You don't have to be the anything, you see"
          
                                                             —RM

Yeniden aşık olur muyum,
          Aşık olunabilir miyim tekrardan,
          Buna layık mıyım şimdiki ben olarak,
          ...
          Bilmiyorum.
          Sadece şundan eminim, sevilmek kadar sevmeyi de özledim.

Bütün ficlerini okumaya başladığım için kız sapık zannetmez umarım beni. Sadece bu devirde hala aktif olarak seme tae yazan iyi bir yazar bulmuşum napim
          Eski günlere gittim galiba :"(

—yıldızlara sor beni, dualarına, duvarlarına, göz kapaklarından süzülen yorgunluğa sor. Sor tüm bildiklerin ve gördüklerine; 
          biri hariç sor
          yüreğin...
          Çünkü ben gördüğün ve bildiğin her yerdeydim senin için de 
          bir orda değildim işte.
          

— "öylesine saf" tabiri şimdi çok uzak değil mi?
          Her gün gelişiyoruz derken bahsedilen "biz" zamiri, sahi biz mi?
          Şöyle içinden çıkıp dünyanın bir baksak insanlığa yıllardır kandırılmanın acılarını fark edeceğiz oysa.
          Koskoca kelimelere sığdırılmış basitliklerle dolu etrafımız baksana.
          Medeniyet, özgürlük, kolaylık diye diye bıraktık tüm saflığı tüm gerçekliği. Uzaklaştık en çok da kendimizden.
          Kalabalığın içinde yalnızız sendromu çıktı sonra işte herkesin yandığı yeni yüzyıl derdi değil mi?
          Sahi hepimiz kalabalığın içinde yalnız hissediyorsak kimdi bu kalabalık peki?
          Saf mutluluk
          Saf sevgi
          Saf bir hayat
          Saf güzellik
          Saf düşler
          Saf düşünceler
          Şimdi özlemle andığımız bu kelimeler yerine tercih edildi sokakta fütursuzca başkalarının özel alanlarını taciz etmeye, sevgiyi sığdırdık basit ve iğrenç hislere, güzelliği evirip çevirdik de herkesi fabrikadan çıkma tek bir standarta getirdik hep birlikte, paylaştıkça paylaştık özendirdik insanları hayatlarımızın üç kuruşluk saadetine;
          yine de dönüp bakabildik kendimize de
          orada da bir şey bulamayınca
          "Yüzyıla uyum sağlamak" dedik işte aynada bulamadığımız benliğimize.
          Şimdi ne yazık hiçbir şey saf değil, 
          sen ve ben bile
          Oysa zaman acımadan hızlıca geçiyor
          Kendin olmak için vaktin az 
          Sevdiklerinle "saf" olup özüne dönmek için vaktinse çok az

"Tuttuğum son dilek, aldığım ilk nefes değildin belki evet;
          Ama tuttuğum ilk dilek, aldığım son nefestin o gece"
          ...
          
          diyemedim işte.