nante27

Ang iyong muka na kay ganda na para bang wlang problema,kapag aking pinag mamasdan ay tila isang bituin sa langit na nagniningning pero kapag ikay kausap na waring lahat ng problema ay na sayo na,bogglang lungkot ng iyong muka,biglang tulo ng iyong luha,ang luha mong puno ng dusa,na ginagawa kang isang mahina,tanggapin mo ang munting panyo na pamunas ng iyong luha, sa muka mong kay gandanasisira lng ng itong luha,hayaan mong ikay aking pakinggan upang ikay aking mapayuhan,akoy isang kaibigang mapagkakatiwalaan nang iyong problemang walang nakakaalam,sa gitna ng ating kwentuhan tayoy biglang nagtawanan na para bang walang problemang pinag-uusapan!pagtapos ng ating kwentuhan ikay nagpaal humakbang papalayo sa akin na waring may iniisip sa iyong paglalakad ikay biglang napahinto, at sa iyong paghinto ikay biglang na patingin sa akin, ang muka mong iniwanan ko ng saya ay nabalot ulit ng lungkot,at parang may nais iparating akoy naglakad papalapit sa iyo,sa pag lapit ko ikay biglang nagsalita ako ay nagulat at namangha sa bawat salitang iyong sinasambit,akoy natahimik lamang habang nakikinig sa iyong tinig na tila isang angel na bumubulong sa langit,napaka gamda ng tinig na aking narinig , kung kaya't ako natulala, sa pagtapos mo magsalita ako'y biglang natauhan sa aking pagkakatulala!wala na akong masasabi pa sa iyo dahil naintindihan mo na kung bakit naging mahina!at yang kahinaang yan ang ginawa mong dahilan upang lumaban sa lahat ng pag subok ng buhay mo! "Bluedragon"nante

Remember me when I am gone away,
          Gone far away into the silent land;
          When you can no more hold me by the hand,
          Nor I half turn to go yet turning stay.
          Remember me when no more day by day
          You tell me of our future that you plann'd;
          Only remember me; you understand
          It will be late to counsel then or pray.
          Yet if you should forget me for a while
          And afterwards remember, do not grieve:
          For if the darkness and corruption leave
          A vestige of the thoughts that once I had,
          Better by far you should forget and smile
          Than that you should forget and smile