bir kadın varmış, terk edilmiş sokaklarda büyüyen, kimse tarafında sevilmeyen bir kadın. bir gün bu durumundan sıkılmış mutluluğu aramaya karar vermiş; aramış aramış bulamamış. bir gün sosyal medyaya öylesine bir post atar, ardından bir kız gönderisini beğenip ona yazar. kadın o kızla tanışır, kaynaşırlar ve baya yakın olurlar. Günler geldi birbirlerine kırıldılar ama bunu dile getirmediler çünkü ikiside birbirin, seviyordurlardı. bir gün kadın onu sevenleri(?) umursamayarak intihar eder ama başaramamış yaklaşık 1 yıl rehabilitasyon merkezinde yatırılır. kimseyle konuşmaz hale gelmiş. zaten kiminle konuşacaktı ki? Rehabilitasyon merkezinden çıktığında 2 hafta boyunca sadece evinde uyumuş. ne yemek yiyordu ne de dışarıya adım atmış. bir gün telefonunu eline almış ve mesajlara bakar. o kızın hala yazmayı bırakmadığını görmüş, attığı mesaj 2 gün onceydi. kendisine büyük bir kalp kırıklığına kapılmış. onu bunca yıl kimse sevmemişken sanaldan tanıştığı kız hala onun yazmasından umidini kesmemisti. o zaman öyle bir sucluluk hissetmisti ki hayati boyunca unutacak gibi değildi. onunla tekrar konuşmaya başlar, aradan 6 ay sonra kızın sınav senesi gelmis gitmek zorunda kaldigini soylemis. kadın buna cok uzulmus ama yinede bunu anlayısla karsıladı. cogu zaman kadın ona yazarmis ama kız onu gormezden gelir be goruldu atarmıs. buna cok uzulup kırılmıstı kadın ama belli etmedi. tam 31.12.2023te bir olay yuzunden kız artık konusmak istemiyormus. artık kadın ona sıkıcı ve ilgisi bogucu geliyormus. kadın bununla ciddi olmadıgını sanmıs ama o kadar uzun paragraflar yazdıktan sonra anlamıski bunu onceden yapmak istiyormus ve kırıldıgını soylemegı icin de artık kızın buna katlanamadıgını anlamıs. yinede vazgesmemis arada bir ona yazarmıs ama o yine terslemeye devam edermis. en son kız onunla hicbir sekilde iliskisi olmak istedigini soyledi ve onu engelledi. kadın buna katlanamamistı. ilk defa sevildigini hissetiren kız tarafında terk edilmisti. onun icin aglamadıgı gecesi yoktu.
