sirius's wife

O kadar igrenc hissediyorum ki suan. Gercekten bazi sonlarin istedigim gibi bitmeyecegini cok onceden idrak ettigimi saniyordum ancak bu cok ani oldu. Ellerimin titremesine ve kalbimin acisina engel olamiyorum. Ben bunu haketmedim ki. Gercekten suan o kadar sorunlu o kadar igrenc hissediyorum ki kelimerle ifade edemem. Icimden bir ses diyor git konus, ne hissediyorsan hissettir, bagir cagir. Ama yapamam. Cunku bilmiyorum. Neden bu konumda oldugumuzu bilmiyorum. Evet zit insanlariz cogu zaman anlasamiyoruz ama arkadasliklari guzel yapan sey bu degil midir? Gercekten verdigim degerin yarisini bile haketmiyor muyum? Neden beni bu kadar kırmak, bu kadar kotu hissettirmek zorunda ki?? Kalp ritimlerim acinasi bir sekilde hizlandi ve suan gecirdigim igrenc krize son veremiyorum. Bazi seyleri aciga kavusturduktan sonra aglamama devam edecegim sanirim. Hilal beni cok kotu hissettiriyor.

Artik bu hesapta devam edicem bir sure skz fic falan okuyacagimm. 

Ben nasil yasayabiliyorum?! Bu zamana kadar nasil devam etmisim?? Gercekten artik taniyamiyorum, anlayamiyorum kendimi. Daha ben bile bilemezken hislerimi, ozumu baskalari beni nasil anlasin. Kimseden bir sey beklemiyorum bu yuzden ama kimsenin kendimi kaybetmeye basladigimi anlamamasi uzuyor beni. Biraz olsun taniyamamis mi kimse beni. Kimse icimden gelerek gulmedigimi anlayamiyor mu gercekten. Kafayi yiyecegim gercekten boyle giderse kafayi yiyecegim. Ne kadar surecek bu. Daha ne kadar dibe baticam. Kimse yanimda degil, kimse arkamda degil, kimsenin destegini hissedemiyorum, kimsenin sevgisini hissedemiyorum.