nazankaraermis

Ablamın şüpheci bakışları üzerimdeydi. Bir haftadır onunla aynı odayı paylaşıyorduk. Artık Demir abimle yatmıyor, odamda kendi yatağımda yatıyordum ama iki saat uyumadan Sinan abimin öldüğü kabusları görüp sıçrayarak uyanıyordum. Sonrasında soluğu onun yanında alıyor, nefes aldığının bilinciyle rahatıyla gözlerimi kapatıyordum. Ablam kabus gördüğümü bilmiyordu ama gece onunla yatarken sabah beni oda da değil Sinan abimle birlikte aşağıya inerken görünce bir şeylerin ters gittiğini anlıyordu. Sormasa da bakışları üzerimdeydi daima. 
          	
          	"Kitabın k'sini bilmeyen kız kardeşim birden kitap kurdu kesildi." derken gözleri son bir haftadır olduğu gibi üzerimdeydi. "Gün geçtikçe daha fazla uzaklaşıyorsun bizden, herkesten. Kendini kapattın, kabuğuna çekildin. Biliyorum içinde toparlayamadığın, atlatamadığın acıların, kırgınlıkların var ve kimseyi içeri almıyorsun. Bazı hisleri tek başına atlatamazsın Gül. İzin ver sana yardım edeyim. Ablanım ben senin."
          	
          	Ona bakmadım bile. Gözlerim kitabın satırlarında geziniyordu. "İçeri aldığım herkes beni darmadağın edip gitti." dedim sıradan bir şeyden bahseder gibi. Önemi yokmuş gibi. Oysa önemliydi. "Atlatamadığım her acının altında kalırım ama bir daha kimseye içimi açmam. Dışıma yansıttıklarım yeterince rahatsız etmişken insanları içimi görmelerine hiç gerek yok."
          	
          	Şu bir haftada kurduğum en uzun cümleyi az önce kurmuştum ve ablam susmuştu. O da dahil olmak üzere kimseyi içeri almayacağımı biliyordu. 
          	
          	"Kırgınsın." dedi Yaren abla. "Ve o kadar haklısın ki... Ama biz seni incitmeyiz Gül. Anlarız, anlamaya çalışırız. Hiçbir şey yapmasak bile seninle susarız. Olmaz mı?" 
          	
          	Cevap vermedim. 

Yazaramaacemi

@ nazankaraermis  ne zaman gelir bölüm yazarcığım?❤️
Reply

nefise_damla

@ nazankaraermis  ah Gül üzümlü üzgün kekim 
Reply

nazankaraermis

Tek istediğim yalnız ve görünmez olmaktı. Eskisi gibi dikkatleri ve belayı üstüme çekmek istemiyordum. Bu yüzden bir haftadır şirket içinde hakkımda dönen dedikodulara cevap vermemiş, duymazdan gelmiştim hep. Şirkette Tahir'le çalışıyor olmamız bazı kötü niyetli insanların farklı yorumlamasına sebep olmuştu. Tahir'le yatıyor olduğum dedikodusu sarmıştı şirketi. Hepsini duymuş ve hiçbirine tepki vermemiştim. 
          	  
          	  Çünkü insan büyüyünce anlıyormuş ne kadar konuşursan konuş insanların inandığını değiştiremeyeceğini. 
Reply

nazankaraermis

Ablamın şüpheci bakışları üzerimdeydi. Bir haftadır onunla aynı odayı paylaşıyorduk. Artık Demir abimle yatmıyor, odamda kendi yatağımda yatıyordum ama iki saat uyumadan Sinan abimin öldüğü kabusları görüp sıçrayarak uyanıyordum. Sonrasında soluğu onun yanında alıyor, nefes aldığının bilinciyle rahatıyla gözlerimi kapatıyordum. Ablam kabus gördüğümü bilmiyordu ama gece onunla yatarken sabah beni oda da değil Sinan abimle birlikte aşağıya inerken görünce bir şeylerin ters gittiğini anlıyordu. Sormasa da bakışları üzerimdeydi daima. 
          
          "Kitabın k'sini bilmeyen kız kardeşim birden kitap kurdu kesildi." derken gözleri son bir haftadır olduğu gibi üzerimdeydi. "Gün geçtikçe daha fazla uzaklaşıyorsun bizden, herkesten. Kendini kapattın, kabuğuna çekildin. Biliyorum içinde toparlayamadığın, atlatamadığın acıların, kırgınlıkların var ve kimseyi içeri almıyorsun. Bazı hisleri tek başına atlatamazsın Gül. İzin ver sana yardım edeyim. Ablanım ben senin."
          
          Ona bakmadım bile. Gözlerim kitabın satırlarında geziniyordu. "İçeri aldığım herkes beni darmadağın edip gitti." dedim sıradan bir şeyden bahseder gibi. Önemi yokmuş gibi. Oysa önemliydi. "Atlatamadığım her acının altında kalırım ama bir daha kimseye içimi açmam. Dışıma yansıttıklarım yeterince rahatsız etmişken insanları içimi görmelerine hiç gerek yok."
          
          Şu bir haftada kurduğum en uzun cümleyi az önce kurmuştum ve ablam susmuştu. O da dahil olmak üzere kimseyi içeri almayacağımı biliyordu. 
          
          "Kırgınsın." dedi Yaren abla. "Ve o kadar haklısın ki... Ama biz seni incitmeyiz Gül. Anlarız, anlamaya çalışırız. Hiçbir şey yapmasak bile seninle susarız. Olmaz mı?" 
          
          Cevap vermedim. 

Yazaramaacemi

@ nazankaraermis  ne zaman gelir bölüm yazarcığım?❤️
Reply

nefise_damla

@ nazankaraermis  ah Gül üzümlü üzgün kekim 
Reply

nazankaraermis

Tek istediğim yalnız ve görünmez olmaktı. Eskisi gibi dikkatleri ve belayı üstüme çekmek istemiyordum. Bu yüzden bir haftadır şirket içinde hakkımda dönen dedikodulara cevap vermemiş, duymazdan gelmiştim hep. Şirkette Tahir'le çalışıyor olmamız bazı kötü niyetli insanların farklı yorumlamasına sebep olmuştu. Tahir'le yatıyor olduğum dedikodusu sarmıştı şirketi. Hepsini duymuş ve hiçbirine tepki vermemiştim. 
            
            Çünkü insan büyüyünce anlıyormuş ne kadar konuşursan konuş insanların inandığını değiştiremeyeceğini. 
Reply

nazankaraermis

Canlarım, Tahin ile Pekmez'in yeni bölümü gecikmeli gelecek. Bayramdan sonra evle ilgili işlerimiz var, o yüzden gecikecek bölüm ama elimden geldiğince erken atmaya çalışacağım. Bu sene içinde onu bitirmek hedefim ama hayatımda birtakım güzel değişiklikler oldu. Kafam orayla meşgul, elimden geldiğince buraya da önem vermeye çalışıyorum. 
          
          Şimdiden kurban bayramımız kutlu olsun. 
          Sizi seviyorum.♥️

ddarklife_

@nazankaraermis  İstek atayım hemen bende yeni açmıştım ordan konuşuruz
Reply

ddarklife_

@nazankaraermis  Bende çok çok özledim❤️
Reply

nazankaraermis

@ddarklife_  İyiyim balımm, sen nasılsın? Wattpad mesajları kaldırdı konuşamıyoruz İnstagram'ın varsa oradan yaz bana konuşalımmm, özledimmm.♥️
Reply