Seni biraz fazla özlediğimde Aalampour'lu ya da Tamino'lu bir playlist açıyorum, November dinelmek de iyi geliyor bazen, kurduğumuz hayalleri daha da silikleştirmeye çalışıyorum ancak bilirsin ki ben enayinin tekiyim. Tüm çabam boşa yani özetle, aylar öncesi kadar çok seviyorum seni, Ankara Rüzgarı dinleyip kırılmamaya zorluyorum kendimi... Üstelik, ne haddime, değil mi? İyi olman önceliğimken sana iyi gelmeyen şahıslardan biri olmanın muğlaklığıyla seni çağırmak oldukça bencilce. İyileş, iyi ol, gerekirse karşına çıkmayayım ama en güzel arkadaşım olarak kalacağına inanıyorum daima. İyi ki varsın güzel dostum, beni arkadaşın ettiğin için tek saniye pişman olmadım, umarım sen de olmamışsındır. Rüyaların çiçeklerle bezelensin.