Bazen, yaşadığımı hissettirecek hiçbir şey bulamıyorum. Uyanmak için kendimi duymaya çalışıyorum. Her kaybolduğumda nabzımı dinliyorum, her köşemde hissedebilirim nabzımı, çenemden parmaklarıma, saç diplerimden sırtıma. Biraz kafayı yemiş gibi hissediyorum, sadece biraz.
Nabzı dinlemek benim için ayrı bir insancıllık. "Buradan da mı duyuluyordu" benim için farklı bir heyecan.
Duyularım hassas benim; koku, tat, his konusunda özellikle. Ruhumu hatırlatacak bu şeyleri derinden duyumsadığımda delireceğimi sanıyorum.