Kendi acına yabancılaşmadıkça gitmek istesen de daha çok kalacak;  kurtulmaya çalıştıkça daha çok batacaksın. İşte o an çaresizlik seni kuşatır, hatırladığın her sahne ruhunu titretir. Düşüncelerin hayatının üstüne kalın bir duvar gibi örülür, bir daha asla eskisi gibi olamayacağını zannedersin....
       Yaşadığın hayatta çektiğin sıkıntılardan daha fazlası olmaz derken, daha sarsıcı bir acıyla karşılaşırsın. Aşağılara indikçe acın katlanarak büyür.kendini kaybedersin. Her şeyden kaçacağını zannederken, avucuna terk edilmiş acılarından kurtulamazsın.Bütün sözcüklerin kayıp gittiği,hedefi olamayan sızıların başladığında,emsalsiz bir yangın sarar yüreğini ve söndürmeye çalışma ateşini,artık hiç bir su fayda vermez sana