Çocuklar gibi körebe oynuyorsun. Bir farkla oynuyorsun; onlar inanmada, sen kuşkudasın. Onlar mutlu olarak, sen endişeli olarak. Hayatının bütünü değil bu kağıtta betimlenen, bir kesiti. Bütünü içinde belki sen de gelenlerden olacaksın. Ama ayağın taşlarda kaydıktan sonra, sızılarla yüklü olarak. Meyvelerin dallarından düştükten sonra. Sözüm yok, ama ya ölüm yolunu keserse?