Aslında yitirilmiş, yazılmaktan eskimiş ve hikayenin gelişme kısmında yarıda kesilmiş o son cümlenin kızıyım ben. bir vazgeçiş bir kaçışım. Devam edilemeyen, umutların tükendiği, her şey ;bitti; denilen o son cümlenin kızıyım. ama bilmedikleri bir şey var. bu hikayenin esas kızıyım ben. ellerim kanla bulansa da kesilse de yaşayarak yazacağım hikayemi. İçimde kendimden bile sakladığım umutlarımı tek tek yeşertecek sonra küçücük kalbime kocaman "Umut Ormanı" kuracağım. Ağladıkça sulayacak güldükçe solacak...