İnsanlar nankör, kendini bilmez, hiçbir şeyden memnun olmayan ve burnu kaf dağında olan yaratıklardır. Bu, genellemedir tabiki. İyi insanlar da vardır. Fakat şuan, bencillere sesleniyorum. Sen, dünyayı gördün mü? Hiç yaşadın mı? Sen, iyilik verdin mi? Hayatta ne ekersen onu biçersin demiş atalarımız. Sen, ne ektin?
Sen, sana yağmur damlalarını hediye eden Allah'a şükretmedin. Sen, seni sevenlere içten gülmedin. Sen, bir ağaç dalındaki bir yaprağın sararışını göremedin. Sen, hep at gözlüklü olandın. Umarım, gözlüklerin düşer ve kendini bulursun. Umarım, o gün kendini affettirebilirsin. Çünkü bu gidişle yanında kimseler kalmayacak.