Önümüze gelen bütün engelleri seninle yıkabilirdik.
Tapılan beste beste paraları yakabilirdik gözler önünde.
Dosdoğru durunca yol alabilirdik seninle.
Belki de yoldan çıkabilirdik, bilinmez.
Lakin bir eylem lazımdı bizlere değil mi?
Saçmalıklarımızı bir kenara bırakalım, güdülmeye dünden razı olmasak çoktan mutlu mesut olmuştuk.
Bazen hakkımızı arasak, ama fazlasını da istemesek...
Ya da bize armağan edilen boyunduruğa boynumuzu hiç düşünmeden uzatmasak...
Eteğimizde taşıdığımız bize yük olan taşralarımız, dönüşür mü bir gün denizlere?
Hani sen bana diyorsun ya gamsızsın diye, asıl gamsız olan hangimiz?
Ben gamsız, sense başkaldırıcısın o zaman...
Kurgu bana aittir. Lütfen gerek daimi okuyucum ve destekçim olun. Bu kurgu öylesine yazılmadı. Okudukça her bir satırlarda kendinizden birer parça bulacağınızdan eminim. Kalemime güveniyorum ve iyi yerlere gelmesini istiyorum. Lütfen destekleyin ve daimi olarak sizi yorumlarda görmek istiyorum. :)