@ EviLawless bazen insan kendini bir bok gibi hisseder. Evde, nalet olsun bok gibiyim yaa! diye dolaşırsın. O zamanlar savaşmak güçleşir Lawless. İşte o zamanlar biraz ego ve biraz da hayal gücü insanı ayağa kaldırır. Ego insanın kendine güvenini, kendini beğenisini yükseltir. Bazen kendini beğenmelisin, egolu olmalısın. Ego kötü bir şey değildir. Egoyu kötü yapan bazı gereksiz insanlardır. Eğer egolu olup yaptığın iyi şeyleri görmezsen depresyona merhaba de. Şunu aklından çıkarma. Belki yazdığın kitapları sevmiyor olabilirsin ama başkaları seviyor. Geri gel, yaz! Bunlar sana söylenen şeyler. Birileri dönmeni bekliyorsa, döndüğünde hala birileri varsa sen değerlisindir. Yani bir çok iyi şeyi hakediyorsundur. Savaşmak konusuna gelince ben sadece yarın için savaşırım ilerisi için değil. Çünkü kalbimin kırılmasından, umutlarımın yok olmasından korkarım. Anlayacağın korkak herifin tekiyim. Kimseye de bu korkaklığı tavsiye etmem. Dünya korkak insanlarla dolarsa hayatı değiştirecek faktörlerde yok olur. Uzun lafın kısası hayal gücün seni değerli yapıyor. Yazmayı bırakma. Ve kendinle gurur duy. Şöyle bir bak ve vay be de. Bu zamana kadar yaptığın en küçük şeyleri bile düşün. Eğer hayatında kötü anlar yaşayıp atlatmışsan bu bile vay be dedirtir. Sebebi herşeye rağmen savaşıp gerinde bırakman. Bazı insanlar geri de bırakamıyor. Savaş yerinde ölüyor. Lawless eskileri yâd et. Ne kadar güçlü olduğunu farket. Bir de şunu kendine küpe yap. Kötü şeyler yaşıyoruz böylelikle ileride dönüp bakınca neler atlattım diyebiliyor insan.
