Özlemek acıtır  insanın canını. Yanındayken aslında bir o kadar da uzak olmak gibi. Bir gün yanındayken diğer gün olmaması gibi. Kalbin her an avuçlarına düşecek gibi. Mutlusundur. Çünkü yanındadır sevdiğin. Olmadığı günleri düşünmezsin belkide düşünmek istemezsin. Mutlusundur çünkü. İnsanlar önemsemezsin. Ama mutluluk tatlı zehirdir. Yanında biri varken mutlu olursun. Gerisi önemsizdir. Hayat güzeldir onunlayken. Yaşamayı seversin. Peki o yokken. Peki o gittikten sonra nasıldır yaşamak ? Ölmeyi istemek gibi mi. Yaşamdan kopmak gibi mi ? İnsan sevmekten korkar. Çünkü bilir ki herşeyin bir sonu var. Sevmek istemez bu yüzden.  Gitmesinden korkarak yaşar mutluluğunu. Saatler nasıl geçer anlamazsın. Ama o anlamadığın saatlerdir aslında seni onsuzluğa mahkum etmeye biraz daha yaklaştıran...