niksimiksi

Hazır her kurgumu kaldırmışken -birkaç istek üzerine- ilk öpücük yükleyeyim dedim. Bilgisi olmayanlar için o kitabı tamamen bir iddia üzerine cringe-klişe olması için yazmıştım. Yani bu nasıl kitap, tarzı bir şey demeyin lütfen. Bir süre sonra düzeliyor ama yine de kafa dağıtmak isterseniz okuyabilirsiniz♡

Wattpad olayları malum. Ülkemizde erişim engeli getirilmişken telif hakkı vs sorun olabilir diye düşünüyorum o yüzden tüm hikayelerimi kaldırdım. Inspired ve çizgi stüdyoda 2 hikayemi 1 sene önce paylaşmıştım. Devam eder miyim, sanmıyorum ama okumak isteyen olursa oradan ulaşabilir. 
          
          Olur da bir gün düzelirse yeniden atacak psikolojide olurum umarım. Sizleri seviyorum, kendinize iyi bakın♡

twitter’dan görüp geldim kitabı aşırı merak ettim en yakın zamanda kitaba başlıcammmmmm 

twitterdan geliyorum luctusu okuycamm

İö ilk halini istiyoruz greve ytcam 

HELO SINAVSIZ HAYATIMDA KİTAPLARI OKUMAYA GELDİM

I NAN MI YO RUM. Luctus gelmiş ya aşağıya da yazmışsın ama bildirimi zerre gelmedi onun profile rastgele girmesem fark etmeyecektim 

Kalpsizler Balesi 15.Bölüm Part 2 yayımda☆☆☆☆

Merhabaaaa, nasılsınız umarım iyidirsiniz. 
          
          Size 15.Bölüm 2.Kısımdan alıntı getirdimmmm. 
          
          -----------
          
          Ağlıyordum. Sessizce, yerimden kıpırdamadan. Ağladığımı biliyordum çünkü zihnim Alaz'ı silmek ister gibi onu her geçen saniye daha da bulanık gösteriyordu. 
          
          "Alaz..." dedim, sesimi ben bile duyamıyordum. Oysa sahil kalabalık değildi, oysa Alaz tam da gözlerime bakıyordu. Dünya durmuştu, sanki hayal kırıklığım birkaç saniye ötemdeydi ama ben ona sahip olmayayım diye dünyam durmuştu. "Alaz..." dedim, kimse konuşmuyordu. Bana bakıp yutkunduğunda gözlerimden geçenleri merak ettim. Çünkü gözlerinden geçen tek şey, pişmanlıktı. "Doğru mu bunlar?" Fısıldamıştım ama sizi dinlemek isteyen insanlara, ne kadar uzakta olsalar da fısıldamanız yeterdi. Fısıldamıştım ve Alaz beni duymuştu. İnkar etmedi. Kendisi sustu. Birkaç kez ağzı açılıp kapandı ama gözlerini gözlerimden çekemedi ve tüm cevap kırpmadan bana baktığı gözlerinde saklıydı. 
          
          Babamı Alaz öldürmemişti. 
          
          Ama o yine de katildi. 
          
          "Ben sana güvenmiştim." dedim, ilk o zaman gözlerini kaçırdı, babamı öldürmemişti ama ilk kez onun katil olduğuna bu kadar inanmıştım ve benim orada kalmak için hiçbir nedenim kalmamıştı. "Keşke katil olsaydın diye düşünmem beni kötü bir insan yapar mı?" Çaresizdim. Onun bana verdiği inanca çaresizce tutunmuştum. İnancım paramparça olmuştu ama en büyük parçayı elime almış ona tutunuyordum. 
          
          Bana bir adım attığında geri kaçmamam gerekiyordu çünkü inanıyordum ona. Ona gerçekten inanıyordum değil mi? Alaz yalan söylemezdi, o bana hiç yalan söylememişti. 
          
          Ama o bana bir adım attığında ben ondan koşarak uzaklaştım. Bale yaparken çıktığım parmak uçlarım acıdan yanana kadar koştum. Elimdeki dondurma eriyip tüm elimi kaplayana kadar koştum. Onu atamadım. Atmam gerekiyordu ama yapamadım. Koştum. 
          
          
          
          -------------
          
          Bölümün az bir kısmı kaldı okulum ciddi oranda yoğun olduğu için asla vakit bulamıyorum ama bugün yorgunluktan uyuyakalmazsam bölümü tamamlayıp hemen atmayı düşünüyorum. ♡♡♡♡

Luctus'un ilk bölümünün düzenlenmiş halini paylaştımmmm♡ hepinizi bekliyorum. Birkaç ek sahnemiz var ☆