"Sevmeden ihanete uğrayamaz, ihanete uğramadan da doğru kararlar veremezsiniz." diyordu Panait Istratı. Ben buna ek olarak,"sevmek, zaten doğru kararın kendisidir."" derim. Çünkü insan sevdiğinde, sevmenin karşılığını görmüşse mutlu olacaktır. Sevgi eğer ihanetle karşılık bulacaksa o zaman da okulların öğretemeyeceği kadar büyük bir deneyim kazandıracaktır. Ama bu gerçekten seven insan için geçerlidir. Öyleyse ihanete uğrarım korkusuyla sevmekten kaçanlara ne demeli? Cevabım hazır: "Lütfen ölüler hakkında konuşmayalım."
