Hala aynı şeyleri düşünüyor musun? Ben kendimde bile bulamadığım cevapları düşünmekten yoruldum.
Siz hiç bir yazara aşık oldunuz mu, ilham aldınız mı yazdığı yazılardan, şiirlerden… ama yazar birden bu işi sadece gelir elde etmek için yaptığını söyledi. Ona sinirlenir miydiniz?
Ben yazmayı ve okumayı bıraktım. Gözlerim yoruldu, kafam doldu, kırgınım artık yazara.
Birden içime doğdu açtım kitabını belkide som defa okumaya. Neden diye sorarsanız özlemiştim. Özlemek benim için kelimelere dökemeyeceğim bir duygu, anlatamayacağım. Bunu kelimelere dökeceğimi düşünmemiştim.
Tekrar o yazarın yazılarını okudum ve sonra tekrar düşünmeye başladım. Sahi ne zaman bitmişti ki, ne zaman başlamıştı?
Kendimi şarkılarda düşünürken buldum, cevap arıyordum. Neden? Bana armağan ettiği şarkılarda. Üzgünüm ama bu haksızlık. Okuma hevesimi kursağımda bıraktı yazar. Tekrar kitaplarını okumak istiyorum, şarkılarımızı dinlemek istiyorum. Soruyorum artık çok mu geç?
Kendimi açıklayamıyorum, anlatamıyorum dilim tutuluyor, kelimeler dönmüyor, boğazımda bir yumru oluyor düşüncelerim. Neyse diyip kenara atmak istiyorum ama olmuyor hep içimde bir yerlerdesin.
Bunları görecek misin? Biliyor musun ki özlediğimi? Hala sinirli olduğumu? Kırıldım. Küçük bir çocuğun kendi evindeki camına taş atılması gibi. Yıkıldım. Ayakta durmaya çalışan bir sarhoş gibi. Beni anladın mı? Bencil miyim gerçekten? Ah çok soru sordum, cevaplarını bulmaya gidiyorum. (yola atlayacağım)
