yesil camlar altinda uyuyor simdi ada,
simdi kimildamiyor zaman bile yerinden,
ve apacik gozlerin en derin bir ruyada
ve gunes piril piril akiyor gozlerinden.
bilsen duracak gibi nasil yavas vurmada
kalbin oyle muntazam, kalbin oyle derinden.
yuzunu ipek bir tul gibi saran terinden,
gunesi yudum yudum ictigim su lahzada,
ruhumuz yikaniyor yanan sonsuz semada,
firtinali, karanlik gunlerin kederinden.