12.02.20
“onunla yaşadığım çiçekli yaprakları hayatımdan koparacağım ve yaprak koleksiyonuma ekleyeceğim.”
en güzel çiçektin sen D.
gelmiyorum buralara, Twitter’a bile.
senden kalan izler ortaya çıkıyor çünkü
tekrar ortaya çıkmasından korkuyorum.
aradan kaç yıl geçti, ama ben hala burada o eski günlerdeki gibi sana yazıyorum.
o hoş şarkıyla, karanlıkta.
eskisi gibi...
ama biz eskisi gibi değiliz, olabilir miyiz bilmiyorum bile.
Yazılarını, yazdıklarımı okudum.
her kelimen zihnimde yer etmiş.
hatırlıyorum her şeyi.
ama zorlandıklarım var tabii,
biliyor musun,
kalbim gerçekten yedi renk için çok güçsüz.
o renklerin parçası olmak, hala ağır geliyor.
yaşadıklarım omzumda bir yük gibi.
hep orda olacaklar.
umarım, bir gün karşılaşırız
bunu o kadar istiyorum ki...
ne yaşansa yaşansın, biraz sarılmak.
her şeyi unutturabilir.
umarım mutlusundur D,
merak etme ben iyiyim.
senden tek istediğim kendine iyi bakman, mutlu olman.
hayatın devam ediyor ve mutlu olmayı hak ediyorsun.
seni özlüyorum.
iyi geceler patates.
öldürme içindeki patatesi, ben seni söyle tanıdım.
ve hala benim için patatesin.
hoşçakal.