upuzunca bir süredir buralara girmiyorum, biraz fazla büyüdüm ve yazacak çok fazla ruhsal çöküntülere sahip oldum. çok fazla güldüm ama ağlamayı bastıramadım kendi içimde. kendimi bildiğimi, ne istediğimi bildiğimi düşünürdüm ama esasen hiç böyle değilmiş. hiçliğin ta kendisiymişim aslında, birtakım yerlere iz bırakmayı becerememişim.