lilith.

belki bir gün fark edersin yokluğumu, kalbindeki o boşluğu. kim bilir, insanların arasında gözlerin ilk beni arar belki, son kez görebilme umuduyla. 

Qué horas son, mi corazón?

manzarası sen ol gözlerimin, her baktığımda mutlu olayım.

karşıdan karşıya geçer gibi sev beni ; önce bana, sonra bana, sonra yine bana bak.

ve yürekleri sağır eden bir sessizlik, tükenmişlikten arta kalan tek varlığın olur.

dağılsın kalbin, öl hatta orada. 
          lanetler yağdır, beni hatırla.

sen yoksun
          deniz yok, 
          yıldızlar arkadaşım. 
          ya bu gece harikalı bir şeyler olsun ; 
          yahut, bir bomba gibi
          infilak edecek başım. 
          
          ağzımda eski mısralar, uzanıp kalmışım. 
          istanbul minareler odamda gib,i
          gökyüzü temiz ve parlak. 
          işte kol kola girmiş en mesut günlerimiz, 
          muhalif bir rüzgar, karşı sahilden. 
          
          fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz, 
          havada kanat sesleri
          ve çılgın kokular. 
          
          deniz yok
          yıldızlar uzaklaşıyor, 
          ben yine yalnız kalıyorum. 
          istanbul minareler kaybolmuş, 
          sen yoksun.. 

geçen ömre yanmaktan, 
          naziye dönüp bakmaktan, 
          yorulup ağlamaktan, 
          kaderle uğraşmaktan bıksan, 
          bir defa olsun
          gülersin belki.
          

değdi mi sarman gereken yaraları daha da kanatmaya?

bir sigara sardım, seni düşünmeden yakmam.