noktavirgul

Daha demin burada yazar olan birinin ölüm haberini aldım. Profiline girdim. Kadına bir zamanlar kusulmuş bütün öfkeler , kızgınlıklar, diğer yazarlarla yapılan kıyaslamalar öylece duruyor. Profildeki diğer hikayelerin reklamını içeren mesajlar duruyor. Kadının yazmış olduğu hikayelerin tanıtımı da duruyor. Kadının profili sanki o hiç ölmemiş gibi. Çok garip…. Çok üzücü. İnsan ne kadar yaşarsa yaşasın hep yarım kalıyor. Sevenlerine baş sağlığı diliyorum.

gozlerinyansimasi

@ noktavirgul  hangi yazar 
Reply

noktavirgul

@llleylllaa Umarım bir an önce eski sağlığınıza kavuşursunuz. Hayat böyle bir şey galiba… :(
Reply

llleylllaa

İnsan kendini sorguluyor dimi ne oluyor hayatta diye Çok tuhaf 
          	  Sizin çile kitabınızı yıllar önce okumuştum çok düşünmüştüm hissetmeye çalışmıştım  şimdi bende meme ca yım 
Reply

bravoeda

Her yıl hayatımın belli bir döneminde ellerim Çile’yi arar, bulurum ve aradığımı bulduğum için sevinçli ama Çile’yi okuduktan sonra çok ağlayacağım için de tedirgin şekilde başlarım hikayeye. Çile.. Birçok kitap okudum, gerek sosyal ortamda gerek yapraklarını çevirerek. Ağladığım kitaplar da oldu ama hiçbir hikaye beni Çile gibi içine almadı. Ben Yakup oldum, ben Nurefşan oldum, ben Elif oldum. Ya bu kitapta ben yeri geldi Elazığ’da Nurefşan’ın düğününde giydiği gelinlik oldum, yeri geldi Yakup’un içtiği sigara oldum, hikayenin sonu geldi hasret oldum. Kaleminin gücü ayrı, verdiğin mesaj ayrı, hikayenin gidişatı ayrı, karakterlerin gerçekçiliği ayrı… Neyi sıralasam övgülerime yetmez gibi, övgülerin tamamı sana bugün yine. Hayat dilerim öyle bir noktaya getirir ki Çile’yi, imza gününü haberlerden izler, yine bir imza gününü daha kaçırdım diye hayıflanırım. Hayal olarak söylüyorum ama hak hayalde kalmaz, bunu da biliyorum. Sevgili yazar, bilmiyorum görür müsün okur musun bu satırları ama seni Türkiye’nin İstanbul şehrinden tüm dünya adına canı gönülden tebrik ediyorum. Beni aldın Adana’ya götürdün, yetmedi Elazığ’a götürdün, Almanya’yı gezdirdin ve sonunda kanserdin kaybettiğim annemin mezarında bıraktın. Teşekkür ederim bana Çile’yi kazandırdığın ve Çile’mi bitirdiğin için. 

bravoeda

Umarım ben de bir gün Adama’ya giderim ve sizinle aynı duyguları paylaşırım 
Reply

lonelives

@bravoeda sizinle ayni hisleri paylasiyoruz kitaba karsi. Bir ara egitim icin Adana'ya gitmem gerekti aklima hep bu sehir ikisinin askina sahit olan sehir diye gecirmistim. Kac yil gecse de donup okuyorum. Yazarimizin ellerine saglik. Umarim cok guzel yerlere gelir, raflarimizda yer alir. 
Reply

hpmtlsn

@ bravoeda  ++++
Reply

arzetmem

Ufukta yeni şeyler var mı?
          Açıkçası ilk namusu şimdi de çileyi bitirdim bunların yanı sıra baya da bı peçete gözyaşlarına eşlik etti. Yazıların o kadar gerçekten ki okurken yeni düşüncelere de sahip olabiliyoruz sizin gibi yazarları bu platformda görmek beni çok mutlu ediyor. Kendinize iyi bakın