Bağırmak istiyorum...
Çığlık atarak ağlamak istiyorum ama yapamıyorum...
Cidden intihar çok sık düşündüğüm bir konu değildi ama bu aralar sıklaşmaya başladı.
Ve ben...
Ben bunu kendime nasıl unutturacağımı bilmiyorum.
Benden uzaklaşırken diğer kıza yakınlaşman...
İşte bunu unutamıyorum.
Beni yavaş yavaş yüzüstü bırakıyorsun.
Hatta direkt yüzüstü bıraktın, ve ben..
Hızlıca yere çakılıyorum.
Önümde ne hızımı kesen bir şey var ne de beni kurtaracak birisi...
Bunu aşmam gerekiyor biliyorum ama yapamıyorum.
Sen benden her uzaklaştığında tek odak noktam sen oluyorsun.
Ve ben senin yüzünden hiçbir sınava ve derse odaklanamıyorum.
Ama belki de kendimi sevmek için seni kaybetmem gerekiyordur...
Ya da seni sevdiğim için kendimi kaybediyorumdur.
