Can özüm, gözlerinde olan ışıltı aldı içimde ki hüznü.Bahar görmeyen gönlüme çiçek açtı, meğersem bahar öpülesi dudaklarında oluşan tebessüm, şen kahkahalarınla içimde ki kelebekleri herakete geçirmenmiş. İpek saçlarında dans eden güneş ışınları, gülerken kısılan gözlerin. Ben od olmuşum, od iken de küle dönmüşüm. Çökse ya gece, kalır mıyım senin ışığında karanlıkta? Şarkı söyler mi gök baharım için? Peki yıldızlar öper mi dudaklarından? Yakar mı onları beni yaktığın gibi? Söyle can özüm kırıklık olarak kaldığım baharlar tekrar gelir mi,yine çiçek açar mı gönlüm, renklenir mi ömrüm?
27.03.23. 01:46
Seyran Nur.