Merhaba. Özür dilerim. Belki işe yaramayacak ama gerçekten özür dilerim. Habersiz bıraktığım için, sizi yarıyolda bıraktığım için çok utanıyor ve özür diliyorum. Açıklamam var, sizi tatmin eder mi bilmiyorum ama öyle bir dönemden geçtim ki, uğraşlarla kazandığım ve hayalim olan Türk Dili ve Edebiyatı bölümünü bırakmak üzereydim. O kadar önümü kapattılar ki... Mezun olamazsın, iş bulamazsın, atanamazsın, öğretmen olamazsın... Beni öyle suruma getirdiler ki ne kitap okudum ne bir şeyler yazabildim. Bırakmak üzereydim de ama bırakmadım. Bırakamadım. Şimdi ise ders çalışmaktan ve beni hayallerimden soğutmaya çalışanlara ders vermek için çalışıyorum. Bu sebepten dolayı ayrı kaldık. Beni hala bırakmayan, merak eden arladaşlarım... İyiki varsınız. Öyle güç veriyorsunuz ki.. Anlatamam. Sorun şu ki o bunalım zamanın da başkalarına kızarak sildim hikayeyi. Çok pişmanım. Devam etmek istiyorum. Benim yanımda olur musunuz? Çok yüzsüzlük yapıyorum belki ama size ihtiyacım da var. Öncelikle planım şu; şu bir hafta içinde aynı isimle bi kitap oluşturup kaldığım yere kadar ki bölümleri tekrar paylaşmak. Tabi birleştirilmiş şekilde. 25 bölüm yayınlamıştım bunların hepsini en fazla 10 bölüm olacak şekilde paylaşacak sonra da devam edeceğim. Hikayeyi bitirmeden de bırakmayacağım. Tekrar tekrar özür dilerim. Şuan hikayeyi oluşturmaya, kapak tasarımı ve bölümleri toplamaya başladım. Her paylaştığımda haberini size yollayacağım. Tekrar, tekrar özür diliyorum. SİZİ ÇOK SEVİYORUM.
