@nvuueas
Su ne kadar garip değil mi? Çok sakin, zararsız, durgun gibi gözüken bizi kendine çeken garip bir varlık. İçine girdiğiniz zaman her yerinizi sarar, kaplar. Huzur verir sizi uyuşturur. Sizi daha derine çeker. İçinizdeki duygular yavaşca su tarafından yutulur. İşte suda huzur vardır. Su zehirdir. Su bizi derine çektikçe yavaşça öldüren bir zehirdir. Beynimiz çıkmak için çıldırır ama bir zerremiz bile kımıldamaz. Yavaşça siyah zehir etrafı kaplayınca herşey son bulur.
Hiç bir yere ait olmadığınızı hissettiniz mi? Arkadaş grubu, ortam, mekan veya her hangi bir yer. Herşey yolunda giderken bir anda içimize bir kurt düşer. Garip hissederiz. Buradan kaçıp gitmek isteriz. Kalp sıkışıklığı başlar. Açık havayı içimize çekmek ve rahatlamak isteriz. Buraya ait olmadığınızı düşünüp ait olduğumuz yere gitmek isteriz. Bu kalpteki yerin bize ait olmadığını hissedersek ya? Kaçıp gitmek isteriz. İşte o an iki ruhu da ö/dürürüz. Ben ise ne o kalbe ne o ortama ne de bu dünyaya ait olmadığımı hissediyorum. Teşekkürler. İyiki varsın.
Hayatımız bizim elimizde olan birşey değildir. Tanrı bize istiyor musun diye sormaz. Kader denen şey zaten yazılmıştır. Bunu değiştiremeyiz. Bize verilen şeyler ile yetinmemiz gerekir. Değer verdiğimiz insanlar bir bakmışız bizden çok uzaklarda olabilir. Sarılabilecek kadar yakın ama bir o kadar uzak olabilirler.
