Lacuna

Öldü... 

her yürek bir mezardır...

İyi değilim ama kötüde değilim. Havanın kapalı olupda yağamaması gibi. Sevinemiyorsunda üzülemiyorsunda. Böyle içinde bir şey eksikde anlayamıyorsun ama biliyorsun  bunu. Arada kalmışlık, hiçlik, nedensizlik ve nereye gittiğini bilmemezlik  bir karmaşanın içindeymiş gibi... 

Bu görünmez sızıntı ne çok şiddetliydi ne de acı veriyordu ona.  tıkla gözyaşı gibi yavaş yavaş akan sıcacık damlalar, kalbimin tam ortasında düşüveriyordu .
          
                 Bir kalbin çöküşü, Stefan zweig

Göğüs geçirdi ve kendini tehlikeli bir girdabın içinde yüzen biri gibi hissetti . Şimdi bu girdabın içine çekilmek için doğru kulaçları atması tamamen ona bağlıydı.ama o an düşüncelerinde kulaç atmaya devam etmek için fazla yorgundu...

Bitsin artık...

Bazen oyle anlar geliyorki  sahip oldugum her seyin gozumde  değersizleşmesini şok içerisinde izliyorum.Derin bir yutkunma, goz pınarlarına tırmanan o yanma hissiyatı, yarım kalacak zoraki bir tebessüm. Ne uğruna çabalıyorum bilmiyorum.
          
                                            ~ölülerin ruhları~

Umduğum gibi olmadı. Hayatım umduğum gibi değildi . Yenilgilerime karşı koyamadım yapamadım. Hareket eden bir mezarlık gibiyim ,kalbim ise hayal kırıklıkları ile dolu .Bambaşka olmasını isteyeceğim şeylerin sayısı kalbime her zaman çok ağır gelicek.

...Lakin umduğumuz gibi olsaydı hayat, sandığımız gibi yaşamazmıydık ?...

Canımı bir şey sıktığında sessizleşiyorum. Söylediklerinin önemsenmediğini görmek insanı sessizleştiren bir durum .Herkes konuşup , söyleyeceğini söyleyip gidiyor.
          kimsenin durup dinlemeye niyeti yok ..