s.

Dorian Gray’in portresi bitmesin diye debelenmekten kitabı bir yıldır bitiremedim…

Mesajlar bölümü gitmiş lan

İşte beni bir karım bir de wattpad düşünür 

“Onları, ben küçük sığırtmacın ölüsü başında affettim. Ve bu umumi facia anında hepsine, hatta Salih Ağa'ya bile hakkımı helal ediyorum. Bunların hiçbiri ne yaptığını bilmiyor.
          
            Eğer, bilmiyorlarsa kabahat kimin? Kabahat, benimdir.
          
            Kabahat, ey bu satırları heyecanla okuyacak arkadaş; senindir. Sen ve ben onları, yüzyıllardan beri bu yalçın tabiatın göbeğinde, herkesten, her şeyden ve her türlü yaşamak zevkinden yoksun bir avuç kazazede halinde bırakmışız. Açlık, hastalık ve kimsesizlik bunların etrafını çevirmiştir. Ve cehalet denilen zifiri karanlık içinde, ruhları, her yanından örülü bir zindanda gibi mahpus kalmıştır.
          
            Bu zavallı insanlardan, sevgi, şefkat ve insanlık namına, artık ne bekleyebiliriz? Bu iklimin çoraklığı, ruhlarını kurutmuştur. Bu ıssızlık ve bu gurbet onlara müthiş bir egoizm dersi vermiştir. Onun için her biri kendi yuvasında bir kunduza dönmüştür.”

Tekrardan başladığım yere döndüm

disappointed but not surprised.

“Can you make it feel like home, if I tell you you're mine.
          It's like I told you honey.”
          
          “Don't make me sad, don't make me cry.
          Sometimes love is not enough and the road gets tough,
          I don't know why.
          Keep making me laugh, 
          Let's go get high.
          The road is long, we carry on.
          Try to have fun in the meantime.”
          
          ”Come and take a walk on the wild side,
          Let me kiss you hard in the pouring rain.
          You like your girls insane.
          Choose your last words,
          This is the last time.”
          
          “Cause you and I, we were born to die”
          
          

İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
          
          Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
          
          Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
          
          Durmadan harcadığım şu gözlerimi al kurtar
          
          Şu aranıp duran korkak ellerimi tut
          
          Bu evleri atla bu evleri de bunları da
          
          Göğe bakalım
          
           
          
          Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
          
          İnecek var deriz otobüs durur ineriz
          
          Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
          
          Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
          
          Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
          
          Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam
          
          Herkes yokken biz oluruz biz uyumayalım
          
          Nasıl olsa sarhoşuz nasıl olsa öpüşürüz sokaklarda
          
          Beni bırak göğe bakalım
          
           
          
          Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum göğe bakalım
          
          Tuttukça güçleniyorum kalabalık oluyorum
          
          Bu senin eski zaman gözlerin yalnız gibi ağaçlar gibi
          
          Sularım ısınsın diye bakıyorum ısınıyor
          
          Seni aldım bu sunturlu yere getirdim
          
          Sayısız penceren vardı bir bir kapattım
          
          Bana dönesin diye bir bir kapattım
          
          Şimdi otobüs gelir biner gideriz
          
          Dönmeyeceğimiz bir yer beğen başka türlüsü güç
          
          Bir ellerin bir ellerim yeter belliyelim yetsin
          
          Seni aldım bana ayırdım durma kendini hatırlat
          
          Durma kendini hatırlat
          
          Durma göğe bakalım
          
           

･ ｡
          ☆∴｡　*
          　･ﾟ*｡★･
          　　･ *ﾟ｡　　 *
          　 ･ ﾟ*｡･ﾟ★｡
          　　　☆ﾟ･｡°*. ﾟ
          *　　ﾟ｡·*･｡ ﾟ*
          　　　ﾟ *.｡☆｡★　･
          　　* ☆ ｡･ﾟ*.｡
          　　　 *　★ ﾟ･｡ *  ｡
          　　　　･　　ﾟ☆ ｡

The sun will shine on us again***