Ya,değer verdiğin insana kendini yanlış anlatarak seni yanlış anlamasını sağlamak,cümleleri toparlayamadığın için gerçekten insanların kalbine iyi gelememek kötülüğün kaçıncı leveli kim bilir? O leveli ilk bitiren insanlardan biri olduğuma yemin edebilirim,gerçekten.
Ben kendimi yanlış açıklamaktan bıktım. Cümle kuramıyorsan konuşma,diyorum kendime. Aslında anlaması basit. Cümle kuramıyorsan,konuşma.
İnsanları inciteceksen yanlarından bile geçme,incittiğin insanları toparlamak nasıl zor sen de biliyorsun kızım,diyorum tekrardan kendime. Çünkü çok canım yanıyor,yüzyüze gidip konuşma cesaretim bile yokken yazmaya çalıştığım her sözcüğü elime yüzüme bulaştırmaktan ciddi anlamda bıktım.
Aptalım ben,,••
Şu hayatta bir şey açıklamak konusunda yaptığım en güzel şey,zihnimdeki karakterleri kitaplarıma dökmek oluyor.
Elime ne kalem yakışıyor,ne başka bir şey. Zihnime duygular yakışmıyor,kalbime yakışmayan onlarca şey varken ben hâlâ buralarda geziniyorum. Çok canım yandı.”