Cho.

Acizliğin dibini sıyırmışım meğerse 

Tüm insanlığın sözlerini bir çöp saya bilirim,geceleri rahat uyuya bilirim,canım yanmaz. Ama anne,lütfen yapma. Canı yanmak ne kelime,ölüyorum kelimelerinle. Dayanamayacak gibi his ediyorum bazen. Bana karşı biraz yumuşak  olamaz mısın?

Always the other woman 

Kabul ediyorum,bizim için tek gerek vücutdu. Lakin biraz daha denesek bunu ruhlara taşıya bikirdik bence. Her dokunuştan sonra saatlerce ağlamama ve ya kusmama gerek kalmazdı bu sayede.

Eğer ilk tanıştığımız güne geri dönersek sana daha detaylı anlatırdım günümü.

Senden sonra ne bu dudaklar değdi başka dudaklara,ne ellerim tutdu başka elleri,ne de başka gözlere daldı gözlerim. 

Eğer bir şansım olsa,yemin ederim evinine kadar gelirdim son bi' veda için. Annenden utanmaz,babandan korkmaz,kardeşinden bıkmazdım. Başkasının girdiği yatağından igrenmezdim mesela. Oyuncaklarına gülmezdim. Eğer bir şansım olsa,tüm eşyalarımı toplayıp seninle kaldırdım.

Cennet dudaklarınmış,öpte öleyim.

Bu titremelerden nefret ediyorum. Birisini öldürme düşüncesinden de öyle. Biraz da korkuyorum. Bazen kendimin bile inanmadığı şeyler yaparken buluyorum beni.

Bəzi əfsanələr bir dəfə dünyaya gələr. Yaxşı ki, varsan Cho. Məncə dünyanın bir Cho'ya ehtiyacı var. 
                                            27/02/2010