@okuyanbirperii
Selam,
“PENCERENİN ARDINDAN DOĞAN GÜNEŞ” isimli bir hikaye yayımladım. Şu an üzerinde çalıştığım “PENCERENİN ARDINDAKİ KADIN” Adlı hikayede başrol karakterimizi anlatıyor. Okursanız ve fikirlerinizi belirtirseniz çok mutlu olurum. ☀️
Selam;
Bundan tam bir sene önce hepimiz ne düşüncelerle bu seneye girdik. Ne hayallerle? Ne hedeflerle? Çoğumuzun Hayalleri veya hedefleri gerçekleşmedi. Gerçekleşemedi. Başlarken afetlerle başladık. Devamı da salgın, yangın, depremlerle devam etti. Ama hiç pes etmedik. Hep dimdik durduk. Durmaya çalıştık. Düştüğümüz zamanlarda çok fazla. “Artık daha ne yaşanabilir?” dedik. Daha kötüsünü yaşadık. Bu yolun sonundayız. Belki de daha kötüsünün en başında. Bu yılın bana öğrettiği çok güzel bir şey var; “Eğer istersen tek başına da her şeyin üstünden gelebilirsin.” Hepimiz sevindiğimizde veya üzüldüğümüzde hep yanımızdakilerle konuşuruz. Siz hiç kendinizle konuştunuz mu? Gerçekten ne hissediyorsunuz sordunuz mu kendinize? İşte bu sene sayesinde bunu öğrendim. Kendimle konuşmayı, kendimi anlamayı öğrendim. Yalnızlığın söylenildiği kadar kötü olmadığını insanın kendine insanlardan çok daha iyi geldiğini öğrendim. Biraz kendi kabuğumuza çekilip ailemizi özledik. Belki günlerce odamızdan sadece yemek yemek için çıktık. Ama sonunda öğrendik ki aile çok önemliymiş. Bu yıl bizden çok sevdiğimiz kişileri aldı. Belki çok ağladık. Hepimiz ağladık. Ama sonunda unuttuk. Hep unutmaz mıyız zaten? Hayatımızdan insanları çıkardık. Çok kişiyi çıkardık. Yeni insanlarla tanıştık. Bazıları öyle önemliydi ki ikinci ailem dedik. Güvendik. Umutlandık. Güldük. Ağladık. Yeri geldi sessizlerin sesi olduk. Sonra biz sessizleştik. Başkaları bizi anladı ve bize ses oldu. Hepimiz bu seneden bir çok ders çıkardık. Bu sene bitiyor. Yeni yıl umarım hepimize iyi gelir. Hepimize yeni yılda sağlık ve mutluluk dilerim. Kendinizi sevmeyi unutmayın. Kusurlarınızla sevin kendinizi.
Sadece Sıla. Öylesine Biri :) ✨