Buranın 19-20-21 zamanlarını özledim. Sahurda sabahlamalarımızı, yayımlanacak kitapların yeni kapak heyecanını, wattyde takipleştiğimiz kişilerin nerede yorum yaptığını ve mesajlarımızı. Hiçbiri kalmadı. Biz de kalmadık. Büyüdük, büyüyoruz. Önceliklerimiz değişiyor. Heyecanım çok tazeydi ve daha 14 yaşında bir çocuktum:) tatlıydım yine de, gerçek hayattan kaçışımdı seviyorum burayı. Öyle bir içimi dökmek istedim. Güzel zamanlarıma eşlik etti, şimdi erişim engeli geleceği haberini görünce uğramak istedim. Güzel anılarıma ev sahipliği yapan bu site nasıl ilerliyor şu an bilmiyorum, ama gitmesini hiç istemiyorum. Can sıkıntısından saçma sapan bir şekilde eğlenerek gece yarıları yazdığım kitabım bile mutlu ediyor beni. Buraya dönüşüm gözükmüyor ama yok olmasını da istemiyorum. Kalanlar varsa takipçilerimden -çoğu kişinin çekildiğini biliyorum- burayı çok dert etmeyin derim. Kimseye ölesiye bağlanmayın -zamanın en büyük ve bir numaralı Bora Şahsuvar fanı olarak söylüyorum- kime ulaşır kim görür bilmem, sadece güzel anılar biriktirmeye bakın. İyi günler.
Dip not: içinde bir sen’de kızlarla yaptığımız paragraf arasındaki 3,5k yanıtlı yorumumu yazdığım zaman… özlemiyorsun:)
