İlayda

Arkadaşlar BUGÜN GELİYORUZ.
          
          Son bir sahne kaldı, onu yazıyorum ama 13.000 kelime olduk fkermgklrt
          
          Sanıyorum ki yalnızca ikinci kitabın değil, iki kitabın da en uzun bölümü olacak.
          
          Akşamı bekleyiniz  ve paragraf aralarında beni yalnız bırakmayınız. Tepkilerinizi aşşşııırrrrııı merak ediyorum :')

Yeni bölümde bir sahne var... bakın çıldıracağınıza eminim. Böyle bir sahneyi hiçbiriniz tahmin etmiyordu muhtemelen fkmklmldx

Peki, size yeni bölümün bu hafta geleceğini söylesem? :)
          
          Çok değil, çok çok yakında yeni bölüm sizlerle!

hellooo efenimmmmm :)
          
          yeni bölüm yolda, epey yakında... size küçük, tatlı bir alıntıyla geldim. Buyurunuz:
          
          Şu an yanımda olsun isterdim. Ona sarılmaya ihtiyacım vardı. Ev sıcaktı ama üşüyordum. Tenimin onun sıcaklığına ihtiyacı vardı. Koltukta mayışmıştım resmen. Burada olmamasına rağmen ses tonu, görüntüsü mayışmama sebep olmuştu. "Neredesin?" dedim içim gide gide. 
          
          "Sorumdan kaçabileceğini mi düşünüyorsun?"
          
          "Hayır, sadece sana sarılmak istiyorum."
          
          Göz bebekleri büyürken kendimi tutamadım ve kocaman gülümsedim. Tebessümümle beraber bakışları daha da büyürken kendimi tutamayıp ekranı ısırırım diye ödüm kopuyordu. Kafasını yasladığı koltuktan kaldırmış ve oturduğu yerde doğrulmuştu. Benden bir adım beklemediğini farkındaydım. Özellikle dün geceden sonra düşünmek isteyeceğimi biliyordu ama tutamamıştım kendimi işte. İçimde tutmak istememiştim. Şu anda ona sarılmak istiyordum, hem de çok fazla istiyordum.
          
          Yutkunduğunu gördüğümde, "Beklemiyordun." dedim gülerek. "Şu an çok dürüstüm. Hem de çok." Sonunu uzatmıştım. Kafasını ekrana yaklaştırmıştı, kafasını yaklaştırınca beni daha net mi göreceğini düşünüyordu acaba? "Ev şu an çok sıcak ama üşüyorum. Galiba bir tek kolların ısıtabilir beni."
          
          "Isıtırım," dedi hızlıca. "Sarılırım da. Çok sıkı sarılırım." Bunu bir marifet gibi söylemişti, tıpkı bir küçük çocuk gibi. "Sarılalım mı? Belki biraz da öpüş..."
          
          Sözünü hızlıca kestim. "Rüyanda!" dedim büyük bir telaşla. Ben de salak gibi hareketlerini tatlı buluyor, onu küçük bir çocuğa benzetiyordum. Aklı fikri öpüşmedeydi. Kaşlarımı çattığımı gördüğünde bu sefer o gülümsedi ama yüzünde alaycı bir gülüş vardı. Benimle alay mı ediyordu? "Sana şurada son derece romantik bir şey söylüyorum, senin aklın fikrin öpüşmede ya!"
          
          "E ben de romantik bir şey söylüyorum. Dün gece romantik değil miydi? Yağmurun altında sabaha kadar öpüşmemiz?"
          
          "Arel," dedim sonunu uzatarak. "Bu konuyu bugün konuşmasak mı?"
          
          Gülmeye devam etti. "Tamam, konuşmayız biz de. Öpüşürüz?"
          
          "Arel!"

yazar seni ve kitaplarını çok seviyorum ya cidden kaliteli kalemi olan nadir yazarlardansinn 

UYUMAYINNN GELİYORUZ, kelime sayımız 15k oldu jfnrefker

Bugün geliyoruz efendim, bildirimler açık olsun :)

İlk kitapta 14k kelimelik bir bölümümüz olmuştu, rekor oydu. İkinci kitapta rekoru kırmak üzereyiz. Kelime sayımız 11k oldu ve bölümün yalnızca %70'i bitti...
          
          Upuzun bir bölüm sizi bekliyorrr ((:

Uzun zaman sonra sermeste yeniden baslicam aglamalik

Arel ve Erva’yı özledim… O kadar özledim ki ağlamadan duramadım, dönüyoruz güzelliklerine