Sokağa fırlayacaksın.Sokaklar da dar gelecek.Tıpkı vücudunun yüreğine dar geldiği gibi.Ne denizin mavisi açacak içini, ne pırıl pırıl gökyüzü.Kendini taşıyamayacak kadar çok büyüyecek, bir yandan da kaybolacak kadar küçüleceksin.Göz yaşlarından etrafı göremez hale geleceksin.Ondan ölmesini isteyecek kadar nefret edecek, az sonra kollarında ölmek isteyecek kadar çok seveceksin.Hep ondan bahsetmek isteyeceksin.Yalnız kalmak isteyeceksin.Geçmişi düşüneceksin.Neredeyse dakika dakika.Ama kötüleri atlayarak.Onunla geçtiğin yerlerden geçmek isteyeceksin.Gittiğin yerlere gitmek.Bu sana hiç iyi gelmeyecek ama bile bile yapacaksın.Biri sana içindeki acıyı söküp atabileceğini söylese,kaçacaksın.Aslında kurtulmak istediğin halde, o acıyı yaşamak için direneceksin.Hayatının geri kalanını onu düşünerek geçirmek isteyeceksin.Aksini iddia edenlerden nefret edeceksin.Herkesi ona benzetip.Kimseyi onun yerine koyamayacaksın.Hiçbir şey oyalamayacak seni.İlaçlara sığınacaksın.Birkaç saat kafanı bulandıran ama asla onu unutturmayan.Bütün şarkılar sizin için yazılmış gibi gelecek.Boğazın düğümlenecek, dinleyemeyeceksin.Uyumak zor, uyanmak kolay olacak.Sabahı iple çekeceksin.Bazen de “Hiç güneş doğmasa” diyeceksin.Ne geceler rahatlatacak seni ne gündüzler.Ölmeyi isteyip, ölemeyeceksin.Rüyalar göreceksin, gerçek olmasını istediğin.Her sıçrayarak uyandığında onun adini söylediğini fark edeceksin.Hayata dair hiçbir şey yapmak gelmeyecek içinden.Onun sesini bir kez daha duymak için yanıp tutuşacaksın.Yaşadığın şehri terk etmek isteyeceksin.Gel gitler içinde yaşayacaksın.Buna yaşamak denirse.Razı mısın bütün bunlara? Hazır mısın sonunda ölüp ölüp dirilmeye?O halde AŞIK olabilirsin.
