Kafamda dönüp dolaşan yazılar gibi burası, parça parça. Cümleleri ve kelimeleri bırakılmış, hissetmekte bize kalmış.
Hep komiğime gidiyor bu olay.
Yazabilecek kadar güçlüyüz ama anlatamayacak kadar korkak. Toprak gibi kullanıyoruz harfleri, önce altındaki boşluğa duygularımızı saklıyor sonra da üstünü örtüyoruz harflerle. Hiçbir şeyi, hiçbir duyguyu açık açık sunmuyoruz insanlara; değersizleşir diye korkuyoruz belkide.