𝒎𝒂𝒃𝒆𝒍⛧

priwde ilk gönderiye bakarken beğenenlerinin çoğunun artık hayatından cıkardıgın kisiler oldugunu fark etmek.. 

seninle ilgili her şey, yarınlarını kaybetmiş;
          şimdiyse kayboluyor benimle ebediyen.

"Mesela ben annemin elini tutup gitmedim okula,  babam hiç taşımadı çantamı,yorulmak gibi bir şansım yoktu benim. Telefonu açtığımda iyi değilsin biliyorum demedi kimse, ben en çok çocukluğuma yenildim. Kırmızı balonlara, salıncaklara, kaydıraklara. Elinden tutup özgürlüğe koşamadığım çocukluğuma yenildim."

"+seni benim gibi güldürebiliyor mu? 
          -senin gibi ağlatmıyor. "

"ama bu hep böyledir, biraz fazla fedakarlık yaptıgın her insanda nankörlüğün her zerresini yasarsın, bu daima böyledir. "

when ted mosby said "belki de hiçbir şeye anlam yüklememize gerek yoktur" i really felt that. 

bu sene sonunda her şey çok güzel bitecek, istediğim her şey olacak, yiğenim sağlıkla doğacak, beni yoran ve yıpratan herşeyle bağımı koparmış olacağım, en yakın arkadaşımla ilk buluşmamı yapacagım ve ona ilk kez sarılacagım, ilk konserime gideceğim, mabeli canlı canlı o sahnede aşkla şarkısını söylerken dinleyeceğim, kız kardeşimle ertelediğimiz tüm planları gerceklestirecegim, kendimi kısıtladıgım ve mutluluğumu göz ardı ettiğim her şeyi tek tek gerceklestirecegim, buna inanıyorum çünkü ben kendime verdiğim sözleri hep tuttum ve şimdide her seyin yolunda olacagına dair kendime söz veriyorum. 

isteyenin istediği an kazanacağı basit bir oyundan ibaretmissin

perdeleri günes yıpratır, kızlarıysa babaları

kalanlar unutursa gidenler ölür esasen