Yazdığım kitap karakterlerinden Derin benim hep canımın yanan tarafıydı. Acı yüzünden hırçınlaşan, çaresizlik havuzunun tam ortasında boğulmakta olan yanımdı. Çok seven, ve unutmak isteyen tarafımdı. O yüzden unuttu biricik aşkını. Ailesi aşkını engelledi diye onlara tavır koyan tarafımdı. Hayata karşı çok savunmasız kalan, bütün darbelerin vücudunda kurşun izleri bırakan tarafımdı. Ama bir yerden benim kalkanımdı da. Hırçınlığı ile etrafına ördüğü kalkan sayesinde daha dik duran tarafımdı.



Nefes benim istediğim hayata sahip tek yanımdı. Hayallerimi yaşamasını istediğim tek karakterdi. Mutlu olmasına izin verdiğim tek yanım idi. Arat hayatım boyunca sahip olmak istediğim tek ruh eşim idi. Anlayışlı, eğlenceli ve en önemlisi derin düşünceleri anlayan tek kişi idi. Nefes tam olarak ben değildi belki ama Arat ile tam bir eş olmuşlardı. 



Kısacası derin bir nefes çektiğim, ruhumdan bir parçayı karakterlerime işlediğim hayal dünyama hoş geldin! Hayal gücümün uçurduğu türbülansa girmek üzere olan uçağımda kemerlerini bağlamayı unutma lütfen. Düşebilecek bir uçağın garantisini belki veremem ama kim düşerken gördüğü son şeyin bulutlar olmasını istemez ki. Varsın düşelim, son manzara gökyüzü olacaksa. Ya da daha iyisi. Birlikte uçalım mı?