*ੈ✩‧₊˚

επέστρεψα μετά από κάτι χρόνια στο γουατπαντ, war (πανελλήνιες) is over (οπότε μπορώ να συνεχίσω να χαζεύω, απλά χωρίς ενοχές), πείτε βιβλία να διαβάσω  (έχω τόσο καιρό να μπω στην εφαρμογή που ανακαλύπτω τώρα ότι δουλεύουν όλα τα ιμοτζι και όχι μόνο η καρδιά;!)

Το βιογραφικό σου ❤️

έχεις το ντριμ γιουζερνειμ μου

Καλησπέρα :) 
          Καλώς ήρθες στο προφίλ μου! 
          Σε ευχαριστώ πολύ για τος ψήφους σου.
          Καλή συνέχεια !

Καλησπέρα! Ευχαριστώ πολύ για το follow❤

χάι εβριμπάντι ❤️
          
          ΕΧΩ ΝΕΑ:
          1) μέσα στο σκ θα ανέβει κεφάλαιο στο all the stars above us!
          2) μια από αυτές τις μέρες (λογικά) θα κάνω ένα λάιβ στο ίνσταγκραμ και τώρα συζητάμε τη μέρα, όποτε αν θέλετε να γράψετε ποια μέρα σας βολεύει περισσότερο μπορείτε να με βρείτε στο ίνσταγκραμ: oneiropvrmenh (σελφ προμόσιον) 

χελλόου πιπλ (συνταρακτικά νέα: ζω!)
          
          καταρχάς, ελπίζω να είστε όλοι καλά
          
          που λέτε, ναι, έχω να μπω τουλάχιστον έναν μήνα στην εφαρμογή, ΑΛΛΑ δε σας ξέχασα. απλώς έχω πάρα πολύ διάβασμα, το οποίο προβλέπεται (ευτυχώς) να κρατήσει μόνο για τους επόμενους δύο μήνες, τότε δηλαδή που δίνω προφίσενσι και μετά μπάι μπάι αγγλικούλια. οπότε, ερώτηση (για όταν καταφέρω να γράψω κεφάλαιο): σε ποιο βιβλίο θέλετε να ανεβάσω πρώτα (για τους τύπου 2 αναγνώστες που έχω);
          
          οπότε τώρα πάω να αργοπεθάνω κάνοντας το άθλιο ρίντινγκ, γιειι 

Το τελευταίο πράγμα που είδε η "άτυχη" Γαρυφαλλιά ήταν βράχια, κύματα και ο δολοφόνος της να απομακρύνεται — το "άτυχη" εντός εισαγωγικών επειδή η ζωή μιας γυναίκας δε θα έπρεπε να εξαρτάται από την τύχη. Το τελευταίο πράγμα που ένιωσε ήταν πόνος. Τι σκεφτόταν, άραγε; Φοβόταν; Δε θα μάθουμε ποτέ, η οικογένειά της δε θα μπορέσει ποτέ να την αποχαιρετήσει, γιατί ήταν ακόμη μία προσθήκη στη λίστα με τις δολοφονημένες γυναίκες, που το τελευταίο πράγμα που είδαν στη ζωή τους ήταν αίμα, ένα όπλο, πέθαναν βλέποντας τα χέρια ενός τέρατος να τις πνίγουν ή να τις μαχαιρώνουν, και ύστερα να υποδύονται τους ανήξερους, τους αθώους ή να ισχυρίζονται πως "ήταν η κακιά η ώρα". Για ακόμη μία φορά, θα αναλυθεί το πώς θα μπορούσε ο γυναικοκτόνος να γλυτώσει ή να πάρει μικρότερη ποινή. Για ακόμη μία φορά, ο αριθμός των ακόλουθων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τού γυναικοκτόνου θα εκτοξευθεί. Για ακόμη μία φορά, κάποιοι θα κατηγορήσουν τη Γαρυφαλλιά, λέγοντας πως αυτή έφταιγε που δεν είδε τα σημάδια πως κάτι τέτοιο θα συνέβαινε ή που δεν έφυγε νωρίτερα — αυτά θα πουν στην καλύτερη, γιατί, στη χειρότερη, θα αρχίσουν να ατιμάζουν τη μνήμη της, όπως έκαναν και με την Καρολάιν, θα αρχίσουν να λένε πως αυτή οδήγησε τον γυναικοκτόνο στο σημείο να τη σκοτώσει. Για ακόμη μία φορά, κάθε πρωινή εκπομπή θα ξεκοκκαλίσει αυτόν τον φόνο — αυτή τη γυναικοκτονία. Για ακόμη μία φορά, θα ακούμε κάθε μέρα γι' αυτή τη γυναικοκτονία στις ειδήσεις ώστε τα κανάλια να προσελκύσουν περισσότερους θεατές για "αυτή την υπόθεση που συγκλόνισε το πανελλήνιο", που όμως μετά από έναν χρόνο θα έχει ξεχαστεί, ανάμεσα σε όλες τις άλλες. Γιατί, για ακόμη μία φορά, ένας άνθρωπος —μία γυναίκα— δολοφονήθηκε με βάναυσο τρόπο, έχασε τη ζωή της —δε θα ξαναμιλήσει ποτέ, δε θα αισθανθεί ποτέ ξανά, ο κόσμος δε θα αντικρίσει ποτέ ξανά το χαμόγελό της, δε θα υπάρξει ποτέ ξανά— εξαιτίας ενός δειλού τέρατος που, ενώ θα μπορούσε να την έχει σώσει, αποφάσισε να την αφήσει να πνιγεί ώστε να μην μπλέξει. Πόσες ακόμη; 

Αγκουρουλού i'm about to read again this masterpiece aka Paper Hearts (με την προφορά, ξέρεις ) οπότε be aware, just a warning.
          
          ps: i ADORE το προφίλ, 90s forever lol *starts playing nirvana*

Ααα η Amy είναι αυτή;; adore u <3