Herkeste ki yaşam için sebep bulma isteğini anlamıyorum. Gerçekten hayat yaşamaya değer mi onu da anlayamıyorum. Daha demin kendi kendime intihar mektubu yazıyordum... şöyle ki intihar edenleri kimse anlayamaz. İlk önce onların yerinde olup, onların yaşadıklarını baştan yaşamanız gerekiyor. Hayatını bile tam olarak bilmediğimiz kişilere "hayat yaşamaya değer" demek her zaman kolay zaten. Bana göre kolumun olması yaşamak için bir sebep değil, veya nefes alıyor olmam, yaşıyor olmam da yaşamam için bir sebep değil. Bana binlerce sebep sunsanız, intihar sebebimi görünce tekrar ölmek istemeyecek miyim? Elimde olsa tek saniye durmam giderim ama elimde olan ölmek. İnsanların beyninin içini bilmiyorsunuz...