otizmli_kavun

Kendimi hiç ait olmadığım bir şehirde, hiç ait olmadığım bir okulda, hiç ait olmadığım bir sınıftaki hiç ait olmadığım insanlarla, hiç ait olmadığım bir ailede gibi hissediyorum. Bu dünya sarmadı galiba.

otizmli_kavun

Biri benimle konuşsun,
          Biri beni fark etsin.
          Görünmez olmadığımı söylesin.
          Öyle biri ki:
          Beni dinlesin.
          Ama gerçekten dinlesin
          Ve dinlemekle de kalmayıp
          Anlasın o biri beni.
          Biri elimden tutsun,
          Çıkarsın şu kör kuyudan.
          Biri gerçekten umursayıp
          Gerçekten sorsun "iyi misin" diye.
          Biri beni sevsin.
          Biri beni görsün.
          Biri lütfen,
          Lütfen beni kurtarsın.