Onur Özcan

Neler söylemiştin sen bu Hasan'a
          Bir tane sözünü tutmadı Hasan
          Üstünde yürüyüp basan basana
          Kalkıpta birine çatmadı Hasan
          
          Konuşacak olsak dudagı büzer
          Hem kendini üzer hem bizi üzer
          Kandıralı gibi tersine yüzer 
          Ne hikmettir hala batmadı Hasan
          
          Selamı sabahı kesti dostuna
          Kurt gibi büründü kuzu postuna
          Karabasan geldi çöktü üstüne
          Bi gece kâbussuz yatmadı Hasan
          
          Ben kendime gurbet o kime yardır
          Yaşadığı ziyan õlmesi bence kârdır
          Üzerinde ölü toprağı vardır
          Silkinipde bir kere kendine gelmedi Hasan
          
          Usta yerinde rahatça uyu
          Bir kere olsa degismedi huyu 
          Birileri vermiş zehri suyu
          Gargara ettide yutmadı Hasan
          
          Kendini daldan budaktan sakınmadıda
          Bir sabah kalktım okundu sala
          Sonunda erdide muradına 
          Sağkende birbirine katmadı Hasan...

Geldik yirmi yasina,
          Düştük peygamber ocağına,
          Asıl şimdi başladı hasretin özlemin,
          Sızısı avuçlarımda. 
          
          Akşam erken oluyor dağın başında,
          Ne orada adam oluşun, ne de ailenin karşısında çocuk oluşun,
          Kâr etmez gözükara,cesur oluşun. 
          
          Dışarıda dört mevsim
          Hırçın anlamsız delikanlı bi bahar,
          Vurulup kaybolsam derim karanlıkta,
          Ne güzelde dans ediyor rüzgarla ay ışığında
          
                           "Seviyorum seni çıldırasıya"...