Sadece bir dakika!
Bir dakikalığına çok güzel ve anlayışlı bir anneniz olduğunu hayal edin. Öyle biriyle büyüdüyseniz, hayalinize gerçeklerinizle devam edin. Ama yine de devam edin. Öyle birinin sizi büyüttüğünü düşünün. Sonra bir de baba figürü hayal edin. Başka bir kadınla evli, bir ailesi var. Babanızın sizden büyük iki çocuğu var. Hiç görmediğiniz abiniz ve ablanız. Onlar da anneleri ve babanızla yaşamlarını sürdürüyor. Şimdi en önemli kısma geldik. Lütfen devam edin. Varlığından haberdar olduğunuz fakat hiç görmediğiniz ikizinizi hayal edin şimdi de. Onun annesi var ama sizin yanınızda. Onun babası var ama abiniz ve ablanızın yanında. Bir evde bakıcısıyla büyüyor ve yalnızlık onun tercihi değildi. Size düşmanlık beslese, onu anlar mıydınız? Peki şimdi her şeyi tersine çevirelim. Siz aslında ikiziniz olsaydınız, size düşmanlık besler miydiniz?
Araf karanlığı ve aydınlığı barındırır içinde. Sizce bu hikâyede ışık mı haklı yoksa gece mi? Aydınlığı mı seçerdiniz, karanlığı mı? Eğer karar veremiyorsanız, her ikisini de okumaya ne dersiniz? Yazdığım ilk seri. ARAF isimli kitabıma ve onun devamı olan Siyahın Yuvasına beklerim. İnşALLAH beğenirsiniz. ^^
