Nerdeyim?
Olmam gereken yerde mi yoksa olmak istediğim yerde mi ?
Hayır !
Nerede olduğumu ne istediğimi ben de bilmiyorum , kaybettiğim duygularımı
Hatta içten gülüşlerimi  de geri istiyorum! 
Dostluklarım kayıp , hatıralarım kayıp 
Kayıp olmayan tek şey gözümden akan yaşlar...
Aynı müziği başa alıp neden defalarca dinliyorum ben ?
Neden ağlamadan uyuduğum geceleri hatırlamıyorum ?
Neden , neden , birçok neden ....
Kendimi ayakta alkışlıyorum , şuan olduğum duruma gelinceye kadar neler yaptıysam , hak etmediğim şeyleri görecek neler söylediysem.Dişlerimi sıkar vaziyette uyanmama sebep olacak rüyalar görmeyi ,uyandığıma nefret edecek neler yaşadıysam , kapıdan çıkmaktan zevk alamadığım , bir an önce yalnız kalmaya çalıştığım , insanlardan koşarcasına kaçtığım , aynaya bakmaya çekindiğim , kendimden kaçtığım , kendi doğru ve yanlışlarımı birbirine geçirip kafamda soru işaretleri oluşturduğum , çok daha kısacası neden bu kadar soğudum hakkında tek bir fikrim yok.
Gözlerimi kapıyorum , küçük bir tekne ,sadece ben biniyorum.
Kendim çekiyorum kürekleri , hani insan kendisi çekermiş ya yaptıklarının cefasını
Uzaklaşıyorum limandan
Denizin tam ortasındayım
Direncimi düşüren kürekleri çekmeye devam ediyorum.
Tepemde bir martı onun da tek derdi bir parça simit belki de
Her kürek çekişimde bir balık görüyorum sıkılmış gibi denizden
Devam ediyorum daha da uzaklaşmaya 
Kısa da olsa iyi hissediyorum tek başıma , insanlardan ve her şeyden uzaklarda
Bi an özlüyor gibi oluyorum , aklıma geliyor geri dönmek hayatıma
Tam o anda çarpıyor kocaman bir gemi tekneme
Kaptan bir insan ve geminin  içinde birsürü insan
Ve bana yalnızlığımın içinde zarar veren yine insan , yine insan
İşte o zaman birkez daha açıyorum gözlerimi...