ama kısa bir süre bisiklet kullandıktan sonra bunların olması garip geliyor. vücudum hastalıklı mı? neden bacaklarım beni taşımakta bu kadar zorluk çekiyor? ya da nefesim neden bu kadar hızlı tükeniyor? kalbim neden durduk yere bile acı veriyor? evde iki dakika dans etmem bile beni berbat bir hale sokabiliyor. bedenimin güçsüzlüğünden nefret ediyorum.
nefes alışverişimi hızlandırmayı seviyorum. kalbim delicesine atmaya başlayarak büyük bir acı veriyor ve boğazım yırtılırcasına acıyor. bunu bisikletle yaptığım içinde bütün kaslarım ağrıyor. bacaklarım beni taşımamakta ısrar ediyor ve kollarım bir şey tutmakta zorlanıyor. her yerim ter içerisinde kalıyor. bütün bunlar ölecekmişim gibi hissetmeme sebep oluyor.
bütün gün şişik gözlerle gezdim hala daha aynılar. neyse en azından evde kimse yok ve teyzemle konuşurken sadece hastayım sandı da onaylayarak kurtuldum. aramayı açmadan önce kendimi auaturmam gerektiğini söyleyemezdim.