paraskevi_al2

Το καινούριο κεφάλαιο μόλις ανέβηκε 
          	I just published " ~Κεφάλαιο 11~" of my story "Ο Γιός του Διευθυντή ". https://www.wattpad.com/1581167524?utm_source=android&utm_medium=profile&utm_content=share_published&wp_page=create_on_publish&wp_uname=paraskevi_al2

paraskevi_al2

@christinalexiou Θα τους πω εννοείται. Θα τους το ξεκαρίσω γιατί ήδη με κάνουν να νιώθω ανίκανη στο πιο απλό πράγμα. Εύχομαι να βρω σύντομα τη δύναμη και να  τραβήξω αυτό το τσιρότο για να σταματήσει όλο αυτό

paraskevi_al2

@christinalexiou Κατάλαβα σε τι αναφέρθηκες αγάπη μου εγώ απλά σου είπα για πιο λόγο μου βάζουν τον αδερφό μου για σωματοφύλακα μαζί μου και δεν με αφήνουν να ανέβω στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μαζί με το αγόρι μου.  Τα σέβεται και τα κατανοεί απλά νιώθει κι εκείνος άσχημα με όλο αυτό.  Το ξέρω καλά. Προσπαθώ με νύχια και με δόντια να το κάνω να φαίνεται αληθινό γτ δεν αντέχω να ακούω ξανά και ξανά και ξανά τα ίδια.  Εστιάζω προσπαθώ βασικά αλλά αν σου καταστρέφουν την χαρά πως θα καταφέρεις να σηκωθείς όταν το κάνουν συνέχεια. Παλεύω για όλα αυτά όσο κι αν φάω τα μούτρα μου για να γίνω κι εγώ κάτι καλύτερο στα μάτια τους. Τους την δείχνω και ζητάω την ελευθερία μου με ηρεμία και αποφασιστικότητα αλλά καταλήγω να με φορτώνουν με άσχημα συναισθήματα και νεύρα. Δεν με πρήζεις αγάπη προς θεού αντιθέτως με βοηθάς. Το ξέρω αγάπη μου γλυκιά και το θεωρώ πολύ βοηθητικό όλο αυτό. Μακάρι να είναι γιατί δεν μπορώ άλλο τη μαυρίλα

paraskevi_al2

Ενώ νιώθεις πως έχεις βρει τον άνθρωπο σου ήδη από τα 18 σου είστε ένα χρόνο μαζί τον γνωρίζουν οι δικοί σου και σου φέρονται λες και είσαι 13 χρονών και σου λένε μη αυτό όχι εκείνο και στέλνουν μαζί σου τον 2 χρόνια μικρό σου αδερφό για να σε "φιλάει" λες και είσαι χαζή ή δεν ξέρεις να προστατεύεις τον εαυτό σου. Πόσο άδικο είναι δηλαδή να σου φέρονται σα να είσαι μωρό ενώ έχεις μπει στα 19 και σου λένε να προσέχεις τον άνθρωπο που θέλεις να είσαι μαζί του να περνάτε στιγμές μαζί και βάζουν ανάμεσα σας σωματοφύλακα λες και δεν ξέρεις να προσέχεις τον εαυτό σου. Είναι σαν να σου κόβουν τη χαρά από την ψυχή και σου ρίχνουν θλίψη. Ήμουν τόσο χαρούμενη περιμένοντας τον αύριο να έρθει και από χθες όλη χαρά έχει φύγει τελείως από μέσα μου και το μόνο που υπάρχει είναι αυτό το σφίξιμο πριν ξεσπάσεις σε κλάματα από όλο αυτό που μου κάνουν.
          
          Πως να αλλάξω τα πράγματα ενώ όσο κι αν μιλάω υπάρχει τοίχος; Πως να αλλαξω αυτά που νιώθω εκείνος μέσα του για να μην το χάσω; Πως να νιώσω ελεύθερη μαζί του χωρίς μη και πρόσεχε χωρίς σωματοφύλακες γύρω μας και άτομα να μας παρακολουθούν σαν να είμαστε καταζητούμενοι;

christinalexiou

@paraskevi_al2 Πες τους το ξεκάθαρα. Τώρα, όταν φύγει με το καλό το αγόρι σου, όποτε κρίνεις εσύ καλύτερο. Πες τους ότι σέβεσαι τις απόψεις και τους φόβους τους, αλλά αν συνεχίσουν να σου δείχνουν έλλειψη εμπιστοσύνης, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να σε κάνουν να νιώθεις άσχημα.
            Μπορεί τώρα να φαίνεται δύσκολο, μα θα βρεις τον δρόμο σου, κορίτσι μου.
• Reply

christinalexiou

@paraskevi_al2 Μην τους κρύβεις ότι σε στενοχωρουν. Όχι για να τους τιμωρήσεις, αλλά επειδή αν δεν βλέπουν τις συνέπειες της στάσης τους, πώς θα υπάρχει ελπίδα να συνειδητοποιήσουν το λάθος τους;
• Reply

paraskevi_al2

@christinalexiou Τους κατανοώ και τους καταλαβαίνω τους το έχω πει και τους το  έχω δείξει κιόλας. Επειδή ακριβώς με έχουν μεγαλώσει με αρχές και με ήθος πάντα όλα τα κορίτσια που έκανα παρέα με θεωρούσαν αβγαλτη γιατί πολύ απλά δεν έκανα και σεξ από τα 14 μου όπως εκείνες και επέλεξα να περιμένω τον σωστό άνθρωπο που δεν θα με θέλει απλά για την ικανοποίηση του αλλά για να είναι ο σωστός που δεν βιάζεται να κάνουμε κάτι παραπάνω αλλά περιμένει να νιώσω εγώ έτοιμη και να το θέλω 110% να με στηρίζει και να είναι συνέχεια δίπλα μου ακόμα κι όταν είναι 5 μίση ώρες μακριά μου και μας χωρίζει ένα χρόνο η απόσταση και είναι η δεύτερη φορά που βρισκόμαστε από κοντά. Του έχω αποδείξει ότι μπορώ να προστατεύσω τον εαυτό μου κι εκείνοι πάλι τα ίδια ακόμα και με τις παρέες μου. Δεν μου αρέσει να βλέπω τα αδέρφια μου να τους φέρονται πιο χαλαρά κι εμένα λες και είμαι μωρό. Προσπαθώ να μην χάσω τη χαρά μου αλλά είναι μάταιο όταν πίσω από τη πλάτη μου όλη μέρα σήμερα λένε τα ίδια και τα ίδια πιστεύοντας ότι δεν τους ακούω. Δεν θα κάνω κάτι που θα με πονέσει μετά εννοείται αυτό. Το έχω μοιραστεί μαζι του με καταλαβαίνει αλλά κι ο ίδιος νιώθει ότι τον κρατάνε μακριά μου με αυτή τη στάση το θεωρεί περισσότερο από υπερβολικό. Τα όρια τα έχω στο μυαλό μου και του το έχω ξεκαθαρίσει και εννοείται το έχει σεβαστεί και με το παραπάνω θα έλεγα αλλά νιώθει κι εκείνος άσχημα με αυτό. Ελπίζω να περάσω όμορφα όπως θέλω και το μόνο που κάνω είναι να έχω ψεύτικο χαμόγελο για να μην καταλάβουν ότι με τη στάση τους με κάνουν άσχημα
• Reply