Kendimden söküp atamadığım bu hisle başa çıkmam gerektiğini biliyorum. Fakat yoruldum hayatın kargaşalarından. Geçmişin acılarını sindiremezken gelecek endişesini yüklüyorlar sanki ruhuma. Mahvoluyorum, her şeyden vazgeçiyorum. Bana iyi gelecek bir şey arasam bile bulamıyorum. En sonunda yitip gitmek geliyor içimden, yok olup hatırlanmamak isteği beliriyor zihnimde. Ağlıyorum, kurtulmak istediğim düşüncelerle beraber ölümü bekliyorum.
| Safderun