_-poison-_

Kendimden söküp atamadığım bu hisle başa çıkmam gerektiğini biliyorum. Fakat yoruldum hayatın kargaşalarından. Geçmişin acılarını sindiremezken gelecek endişesini yüklüyorlar sanki ruhuma. Mahvoluyorum, her şeyden vazgeçiyorum. Bana iyi gelecek bir şey arasam bile bulamıyorum. En sonunda yitip gitmek geliyor içimden, yok olup hatırlanmamak isteği beliriyor zihnimde. Ağlıyorum, kurtulmak istediğim düşüncelerle beraber ölümü bekliyorum.
          
          | Safderun

passionnekj

@ -NASA_  çok güzel... dünyanın farklı yerlerinde ama birçok kedere bürünmüş aynı mutsuzlukta insanlar...yüzyollar sonra her çağda aynı sorunların bitmemesi kanımı donduruyor gerçekten
Reply