ac

sts’e iki günde 6 bölüm yazdım bi anda fena sardı 

Kabuslar gördüm, umutlarım yeşerdi 
          Bir kuş düştü bahçeme
          Kanadı değil, kalbi param parça 
          Bir kuş uçmaktan nefret edebilir miydi? 
          
          Bir papağan konuşmaktan,
          Kedi balıktan,
          Ben senden vazgeçemezdim. 
          
          Sen geçtin benden.
          Hem vaz hem üstümden.
          Avaz avaz bağıran kalbime sessiz kaldın. 
          
          Tatlı sözlerin bir anlık,
          Yuva arayan bir kedi gibi sığınıp işin bitince gittin.
          Kalp ağrım oluverdin. 
          
          Abartı mı acılarım
          Damla damla yağmurlarım 
          Sana gece olayım derken 
          Karanlığa boğuldum. 

Eğer güneş sana masallar anlatsaydı, 
          Şarkılar söyleseydi,
          Sen yine de sıcak diye kaçardın.
          Yağmurlar yağsa canın acır diye,
          Rüzgâr estirse elbisen kırışır diye. 
          
          Sevsem seni,
          Inanır mısın bana? 
          Kaçar mısın benden,
          Güneş gibi. 
          
          Ne acıtır canını, ne karıştırır elbiseni, ne yakar tenini öpücüğüm. 
          Kalbine biraz matem eser,
          Gözlerinde çiçekler açar,
          Dudakların en güzel gülümsemeyi takınır,
          Eğer sen de seversen benim gibi.

Yabandı şiir sana.
          Boynunu kağıda eğmekten,
          Kambur bir beyefendi.
          Aşk bahaneydi,
          Sana güzel dizeler yazmak için. 
          
          Kâğıda düşen salkım dizeler,
          Yanağıma bir öpücük için.
          Yanağımdaki yaşlar için için.
          Hayallerim vuslatımızdı. 
          
          Ne zaman güldü yüzümüz çocuklar gibi 
          Ne zamandır dizelerimde sözlerin.
          Şiir neydi? 
          Bu zamanı durduran, aynı zamanda yangınımı söndüren,
          Kalbimin dili, gözlerimin sesi mi,
          Yoksa kelimelerden oluşmuş bir renk tablosu muydu?

Taşıyorum nehirlerden
          Bilinmeyen denizlerden
          Seyre çıktım elime bir kalem almadan 
          Kâğıtlarım boş 
          Kelimelerim çok 
          
          Gözlerim ağlar 
          Der bana nasıl 
          Kalpteki diyarları ziyan edersin 
          Taşıyorum yaşlarla 
          Görmez misin? 
          
          Kalpteki yara bir kapı 
          Acılarım kaçıyor 
          Tutamaz oldum 
          Koşamaz oldum peşlerinden 
          Kuşlarım uçuyor 
          Kaldıramadım kafamı 
          Acılarım kaçıyor 
          Göremez oldum 

Kurumuş topraklarım 
          Sessiz diyarlarım
          Vedasız gidişlerine
          Kederli gülüşlerim var 
          
          Kilitledim hiç kapanmamış kapıları 
          Okurum hiç açılmamış kitapları 
          Neye yarar sevgili 
          
          Ağlasam duyarsın sesimi 
          Oysa ağlamak dahi gelmiyor içimden 
          
          Biri gözler yollarını 
          Köpekler bağırır arkandan 
          Yokum ben oralarda meraklanma 
          Yollarına çiçekler dikmişim, kirliyim 
          Temizlenmeme bir ömür var 
          
          Yazdım bu zamana kadar kimselere şiirler 
          Seninle tatlandı dizeler 
          Kâğıtlarım kül oldu 
          Yangınıma kömür oldu 
          Neyleyeyim senin gidişine 
          Yaptın beni bir deli divane 
          Kalbim sancılanır her seni düşündüğümde 
          Sensiz kimsesiz kaldım 

bir gece bir sabah bir akşam 
          duyarsan özlem bana
          Saklanma oralarda 
          Çık sakladığın çiçeklerin arasından
          Bilirsin ben aradığımı bulmakta iyi değilimdir 
          Sen çok nadide bir şiirsin 
          Ben ise sözlerini unuttum 
          Kahır içindeyim 
          

angst kitaplar kapatılsın saatlerdir ağlıyorum

ÖLDÜN MÜ LA

❤️